Restauratie
In de winter van 2013 en 2014 wordt hole 1 gerestaureerd, onderdeel van de renovatie 2012-2018. De huidige hole 2 is een jaar eerder gedaan.
Hole 1 wordt in de nazomer van 2014 heropend. Taco Jelgersma maakt in september met een drone onder meer deze fraaie foto’s.
Old Peat Cup
Omdat AOC steeds meer droge holes heeft wordt er in de winter van 2013 op 2014 voor het eerst een serie winterwedstrijden georganiseerd onder de naam Old Peat Cup. De spelvorm is greensome en de leden spelen in vaste of in wisselende tweetallen. In een teamklassement wordt bijgehouden welke duo’s het beste presteren. Het concept slaat aan, de Old Peat Cup trekt in de restauratieperiode 2012-2018 veel deelnemers.
Vlasta overlijdt
Op 6 juli 2014 overlijdt Vlasta Kupsch. Een kleine groep AOC’ers is aanwezig bij haar crematie in De Nieuwe Ooster in Amsterdam. Oud-caddiemaster Willem Mulder hoort net te laat van het overlijden. Hij schrijft de club een paar woorden:
“Jammer, ik had nog wel afscheid van haar willen nemen. Zij was de eerste tegen wie ik opliep bij mijn aantreden bij de AOC in 1998. Toen zat ze met een boven been uit de kom, in de vrouwenkleedkamer. Ze kon niet liggen of zitten van de pijn. Ze heeft toen een 20 minuten bij mij in de armen gezeten. Toen ik zei dat dit wel een heel vreemde manier was om de caddiemaster te verleiden, zei Vlasta: ‘Ik heb je nog helemaal niet gezien.’ En dat klopte natuurlijk want ze zat met haar rug tegen mij aan. Hierna hebben we elkaar geregeld geplaagd met deze gebeurtenis.”
Vlasta Maria Kokes werd geboren op 12 maart 1919 en was sinds 1976 weduwe van Klaus Kupsch. Ze is ook gehuwd geweest met Cornelis Molhuysen.
Gary Davidson naar AOC
Vanaf 1 januari 2014 is Gary Davidson de pro op AOC, als vertegenwoordiger van de John Woof Golf Academy. Eind 2013 heeft hij al in Duivendrecht gewerkt als tweede man naast Thomas Merkx. Thomas gaat in 2014 proberen om als playing pro op de Pro Golf Tour te slagen.
Gary is in 1962 in Glasgow geboren maar woont en werkt al sinds 1984 in Nederland. Hij komt van Golfcentrum de Batouwe en werkte daarvoor op GC Kromme Rijn, GC de Hoge Kleij (samen met Tim Giles), GC Almeerderhout en de Hilversumsche GC (met Donald Armour).
Gary werd pro in 1979, op 16-jarige leeftijd. Hij speelde toen van handicap 1 op Cawder Golf Club in Schotland. Daar deed hij ook een half jaar zijn eerste ervaring op, als junior assistant professional. Hij leerde daarna het vak als assistent-pro van zijn vader Ken, op Bothwell Castle GC en op Strathclyde Park Rof Range, en werd in 1982 een volwaardige PGA Professional. Op de Hilversumsche leerde Davidson alle onderdelen van clubfitting; hij deed werk voor zestien Nederlandse golfclubs.
Hij was ook een goede speler. In Nederland behoorde Davidson in zijn beginjaren tot de beste tien pro’s. Eind 1992 ondernam hij een poging om het als Tourspeler te maken. In zijn cv schrijft Gary
“Going Europe was a real wake-up call for me. I remember the wise words of my father: ‘In Holland you are a big fish in a small pond. But when you are in the Ocean called European Tour you are a tiddler!'”
Davidson speelde wedstrijden op de Challenge Tour, maar niet veel want hij had geen “categorie”, geen speelrechten. Hij probeerde zes keer tevergeefs een kaart te veroveren in de Qualifying School van de European Tour:
“After six attempts I knew my dream of a playing career really was just a dream. Looking back I would never trade a second of my ‘time on Tour’. It has meant that I could now focus fully on a club job, secure in the knowledge that I had at least tried but was just not good enough.”
Gary is gespecialiseerd in het korte spel maar heeft ook cursussen in mental coaching gevolgd bij Karl Morris, een bekende begeleider op de Tour. Davidson is sinds 2006 PGA Advanced Professional van de Britse PGA. In 2014 hebben maar vijf pro’s in Nederland deze status. In 2008 werd hij bekroond tot FootJoy PGA Professional of the Year, een Nederlandse onderscheiding. Vier jaar later kreeg Davidson een nog fraaiere status van de Britse PGA: PGA Fellow Professional. Hij is de enige pro in Nederland met deze titel. In 2012 werd Davidson ook onderscheiden als British PGA Professional of the Year.
Competitie
Dames 1 (eerste klasse) wordt in 2014 derde. Dames 2 wordt kampioen en promoveert naar de tweede klasse.
Dames Dinsdag wordt vijfde en degradeert naar de tweede klasse. Heren 1 bestaat uit Floris Berkhout, Bob de Boef, Erik Hoekstra, Sjors de Bie, Rolf de Jonker, Chris Veldkamp en Maarten van Lieshout. Het team is een jaar eerder gepromoveerd naar de eerste klasse maar degradeert in 2014 weer naar de tweede klasse. Maar Heren wordt in 2014 eerste en promoveert naar de vierde klasse.
Ook Heren 3 wordt kampioen. Dit team promoveert naar de vijfde klasse.
Kampioenen
Cathelijne Verhees en Sjors de Bie zijn in 2014 de clubkampioenen matchplay. Het strokeplay-kampioenschap wordt gewonnen door Sjors en Femke Kooistra.
Quirine Hooft Graafland en Floris Berkhout winnen in 2014 voor de derde keer op rij het mixed foursomes-clubkampioenschap. Maaike Hilbrand en Femke Kooistra winnen voor de derde keer op rij het dames foursome-clubkampioenschap (Kupsch Coupe).
Floris Berkhout en René van Liemt winnen in 2014 het heren foursome-clubkampioenschap strokeplay (Jonker Beker).
Margriet Zuure en Bert Funke winnen in 2014 het clubkampioenschap matchplay voor senioren. René van Liemt wint het clubkampioenschap strokeplay voor senioren. Bij de dames wordt het clubkampioenschap strokeplay voor senioren dit jaar niet gespeeld.
Klusploeg bloeit op
Er is sinds de oprichting van Amsterdam Old Course elk jaar een kleine of grote klusploeg aan het werk, vooral in de winter. De klussers besluiten de Houthakkerstrofee (zie 1981) nieuw leven in te blazen. In 2014 wordt weer om deze trofee gespeeld (en begin 2015 opnieuw).
Baancommissielid Ben Kremer maakt een nieuwe trofee want de oude is verdwenen. Jef Kamps:
“Uiteindelijk heb ik via Lien Jonker de laatste houder van de Houthakkerstrofee – haar schoonzoon – opgespoord maar die had het kleinood al bij het grof vuil gezet.”
De nieuwe kern
De gemeente Ouder-Amstel heeft plannen ontwikkeld om huizen te bouwen op de plaats waar de golfbaan en de volkstuinen liggen. Voor Reinoud Kroese is dit in 2014 aanleiding voor een stukje met de titel “Mijn tuin”, waarmee hij de golfbaan bedoelt:
“Nescio [zie 1954] schreef al eens: ‘Heengaande en terugkomende me weer verheugd in het romantische ‘golfterrein’ bij Duivendrecht’. Wat leuk! Zelfs hij werd blij van mijn bijna tachtig jaar oude tuin. En dat op slechts acht minuten rijden vanaf mijn appartement op twee-hoog in Amsterdam. Waar een zomermiddagzonnetje soms schijnt op mij en mijn piepkleine balkon. Vanochtend vroeg was het prachtig weer. Snel in de auto, de zondagse A2 op. Langs de Arena waar vanmiddag buurman Ajax speelt. Als het dak open is en de thuisclub scoort, dan hoor je een orkaan van vreugde. Dan even niet afslaan. Ik passeer het megalomane kantoor van Van der Ende en ga dan bij de stoplichten rechtsaf.
Ik rij het Zwarte Laantje op. Dat was vroeger de enige verbinding tussen Amsterdam en het kasteel van de Heeren van Amstel. Ik zie één geparkeerde auto. Ik ben dus niet de eerste vroege vogel. Bert van de horeca is het niet, die komt later. Nog geen koffie dus. Ik hoor het vertrouwde tok-tok van een bonte specht bij hole 6. Heerlijk om hier weer te zijn. Mijn tuin deel ik met nog vierhonderd anderen. Toch is het er geen druk gedoe. Op de parkeerplaats valt de stress vanzelf van me af. In mijn tuin is altijd wel wat te doen. M’n golftas laat ik dus nog even voor wat ie is en loop naar de dijk. Vorig jaar hebben we daar een aantal elzen gestoofd. Die wil ik even zien; ze zijn goed uitgelopen. Die oude manier van houtwinning werkt nog steeds. Goed dat we dat weer in ere hebben hersteld want je ziet het haast nergens meer. Ik voel een winters briesje in m’n gezicht. Een paar halsbandparkieten zijn ook wakker geworden; wat een klere herrie! Rare exoten.
Via het oude pompgemaal vervolg ik m’n weg langs het bordje -3.50 NAP. Het is zompig op hole 9. Na veel regen loop je altijd een beetje te deinen op het verzadigde veen. In de bomenrand bespeur ik stoere sneeuwklokjes en ik zie al wilgenkatjes. Dat is vroeg in het jaar. Global warming? Whatever; ik ga lekker wilgenstaken poten lang het spoor. Treinen reizen al sinds 1990 langs en op grote hoogte door mijn tuin. Dat is ronduit surrealistisch. Een uurtje later staan er vijftien wuivende wilgenstaken; die gaan het wel doen. Bij de houtwal schieten een paar konijnen het struweel in. Die gaan binnen-kort jongen. Over een paar maanden stuitert het nageslacht weer over de baan. Dat is ieder jaar zo. Nog wel. Want het vuige rood rukt overal op in Nederland. Ook in Duivendrecht is er een wethouder met wilde wensplannen om in mijn tuin en in de volktuinen verderop een woonwijk voor vierduizend mensen neer te plempen.
Het doet me denken aan dat prachtige verhaal over Karel de Vijfde. De Mezquita van Cordoba was sinds de 9e eeuw na Chr. op twee na de grootste moskee ter wereld. Na die van Mekka en Medina. De moskee had een capaciteit om twintigduizend mensen te herbergen. Karel V van Spanje gaf in 1523 toestemming om in het hart van de moskee een kathedraal te bouwen. De keizer was ontevreden over het resultaat en zou tegen de architect hebben verzucht bij het zien van de bouw: ‘U hebt iets gebouwd dat u of anderen overal gebouwd hadden kunnen hebben, maar u hebt iets verwoest wat uniek was in de wereld.’ Ook hier geen benul of besef, wel veel ego. Het gaat deze pseudo Hekking niet lukken. We zijn een strijdbaar Gallisch dorpje! Ik ga nog lekker een rondje lopen. Dan naar huis want ik schijn weer huiswerk te hebben voor m’n schrijfcursus. Inspiratie genoeg.”
Amsterdam Old Course Kroniek 