Met ondergang bedreigd

In 1945, na de oorlog, worden in Duivendrecht NSB’ers ingezet bij het opruimen van Duitse wegversperringen. In het eerste nummer van Maandblad Golf na de oorlog, 15 maart 1946, schrijft het tijdschrift over de schade die is aangericht aan Nederlandse golfbanen.

Een rondreis langs onze golfbanen (I)

Teneinde onze lezers eenigszins een indruk te kunnen geven van den toestand, waarin ons Nederlandsch golf verkeert, hebben wij een reis langs onze banen ondernomen en inlichtingen ingewonnen, zoowel over den toestand der banen als over de activiteit der clubs. (…)

Duivendrecht werd met ondergang bedreigd

Ons tweede bezoek gold de Amsterdamsche G.C. De baan te Duivendrecht is zeer na aan haar ondergang toe geweest: er is een tankgracht gegraven van 2800 meter lengte, 12 meter breedte en ongeveer zes meter diepte dwars over de 9e, 10e, 18e, 17e, 15e en 3e hole. Het plan was zelfs dat de gracht 20 meter breed zou worden, maar dank zij de “medewerking” ( ! ) van de tewerkgestelden, heeft men het tenslotte bij 12 meter breedte moeten laten, omdat de gracht anders niet “op tijd” zou zijn klaargekomen!

Voorts was vrijwel al het opgaande hout, waardoor het silhouet van de stad reeds zoo mooi aan het oog was onttrokken, gekapt en werden vele bunkers geslecht, omdat zij in het schootsveld van een der talrijke mitrailleurnesten lagen. Bij elkaar een schade van ettelijke tienduizenden guldens, waardoor het voortbestaan van de club ernstig werd bedreigd. Dank zij echter de medewerking van de gemeente Amsterdam, waar men ter stimuleering van het vreemdelingenverkeer het belang van een goede golfbaan zeer goed beseft, is in samenwerking met de Nederlandsche Heide Mij. en den D(ienst) U(itvoering) W(erken ) de schade geheel hersteld.

Bij ons bezoek was er van de tankgracht alleen nog het spoor te zien, waar het jonge gras wat donkerder van kleur was, een aantal opnieuw aangelegde bunkers en tees, welke nog niet begroeid
waren en een groote hoop verroest prikkeldraad als laatste herinnering aan het verblijf van de H.H. Laarzendragers op de course. Maar daarvoor is er dan ook door een 150 man van D.U.W. gedurende
bijna negen maanden hard gezwoegd. Secretaris Koning, de enthousiaste bestuurder van de Amsterdamsche G.C., zorgt voor een deskundige aanvulling van de beplanting.

Direct na de bevrijding is het spel al op de toen nog beschadigde baan hervat tot sneeuwval en vorst verder spelen onmogelijk maakten. Nog een week vóór ons bezoek, begin Februari, had nagenoeg de geheele baan blank gestaan, doch tijdens onzen rondgang was er van water op de baan niets meer te bespeuren; hoogstens kon men het hier en daar nog wat drassig noemen en men rekent er vast op, dat met Mei alle 18 holes klaar en goed bespeelbaar zullen zijn.

Baan zonder rough

Teneinde kostbare ballen te sparen, heeft men enkele tees tijdelijk zoodanig verlegd en tengevolge
daarvan de holes ingekort, dat men niet meer over water behoeft te spelen; want vooral het vele water op de Amsterdamsche course kostte menig speler nog al eens een bal en dat is thans niet verantwoord. Ook wordt overwogen om dezen zomer geen rough te laten groeien, doch het geheele terrein net zoo kort te houden als de fairways, ook al om het zoekraken van de zoo schaarsche ballen te voorkomen.

En wat de club zelf betreft: het aantal nieuwe leden overtreft het gebruikelijke aantal bedankjes
bij de jaarwisseling, zoodat men ook In dit opzicht met hoop en vertrouwen de toekomst tegemoet gaat. Het enthousiasme, vooral onder de nieuwelingen, is groot en professional Wim van Dijk krijgt dagelijks telefoontjes wanneer hij zijn lessen zal hervatten, want het is immers zulk prachtig golfweer. Men zal echter nog even geduld moeten oefenen, tot ook de baan in goede conditie is.

Maandblad Golf meldt later in 1946 in een ongedateerd bericht dat er weer gespeeld wordt op de baan in Amsterdam:

“Door het gebrek aan benzine is het onderhoud van achttien holes bezwaarlijk geworden en men bespeelt daarom nu slechts 9 holes. De verbinding met den bus naar Duivendrecht van Amsterdam uit is gemakkelijk. De baan is in den besten toestand en de club heeft de propaganda voor het mooie golfspel – onder leiding van den heer F.W. de Haan – weer krachtdadig ter hand genomen. Wij wenschen hem veel succes.”

De club beschikt niet over voldoende machines voor het baanonderhoud, meldt het lustrumboek van 1999, en verzoekt de gemeente Amsterdam een tractor en een maaimachine in bruikleen af te staan. Dit verzoek wordt afgewezen. Baancommissaris Brusse slaagt erin voor een redelijke prijs een zo goed als nieuwe, driedelige maaimachine op de kop te tikken. De firma Temmink stelt zich garant voor de helft van de aanschafprijs.

De Nederlandse golfclubs kampen na de oorlog met allerlei verschillende problemen. Het clubhuis van de Haagsche (niet op de baan waar de club sinds 1947 speelt) is in 1943 door de bezetters opgeblazen en de baan moet ook hersteld worden. De baan van de Rosendaelsche is min of meer ongeschonden, maar door een brand in mei 1945 heeft de club geen baangereedschappen meer en er is een grote hoeveelheid golfclubs verloren gegaan. Maandblad Golf verzoekt clubs om golfmateriaal te schenken aan de gedupeerde Arnhemse golfers. De professional in Amsterdam stelt daarop voor “een wedstrijd voor pro’s te organiseren , waarbij ieder als inleg golfmateriaal naar keuze inlevert, bestemd voor de leden van de Rosendaelsche”.

De vrouw van professional Jacob Oosterveer (die van 1934 tot 1939 in Duivendrecht lesgaf, wordt in 1946 veroordeeld tot 15 jaar gevangenisstraf wegens verraad en de dood van een joods echtpaar. De rol van Jacob is onduidelijk. Zijn broer Dirk had in de oorlog onderduikers in huis.

King Cup

In maart 1946 wordt de eerste naoorlogse alv gehouden, in het Minerva Paviljoen. Hierbij worden de in de oorlog overleden leden herdacht, onder wie B. Temmink (Lambertus Temmink), de oprichter van het golfterrein.

In mei 1946 wordt door het bestuur de J.R. Koning Beker beschikbaar gesteld (toen de “King Cup” genoemd) ter ere van het vele werk dat Koning heeft gedaan voor de baan.

Dutch Open

Voor het eerst na de oorlog wordt het Dutch Open weer gespeeld. Op de Hilversumsche wint de Belg Flory Van Donck. De baan in Hilversum is ongeschonden uit de oorlog gekomen.

Militair golfkampioenschap in Amsterdam

Een jaar na de bevrijding worden er weer wedstrijden gehouden om het militaire golfkampioenschap van Nederland, georganiseerd door de Nederlandse Officieren Golf Bond (aanvankelijk Ned. Militair Golf-Genootschap). ZKH de Prins der Nederlanden speelt daarbij voor het team van de Luchtmacht. De eerste naoorlogse wedstrijd van de bond wordt in augustus 1946 gespeeld op de baan in Amsterdam. Er zijn 14 deelnemers en het kampioenschap wordt gewonnen door W.Ch.J.M. van Lanschot. Zoals een van de lustrumboeken van de Twentse GC meldt:

“Een groot probleem was in die tijd dat veel militairen zich in het buitenland (Groot Brittanië en Ned. Indië) bevonden.”

In september 1946 siert het clubhuis de voorkant van Maandblad Golf, geen foto maar een tekening.

Lees verder > 1947.