De shop

Wim Dorrestein is de professional en Paul Saunders is vanaf 1 maart gastpro. In het Maandbericht staat bijna elke keer een advertentie “Aanbieding uit de shop”. De contributie voor gewone leden is dit jaar 1.010 gulden, de bijdrage aan de NGF is 37 gulden en het entreegeld 115 gulden.

Kampioenen

AGC heeft in de competitie zeven teams. B.J. (Bart) Webbers en mevr. H.P. Berkenfeld-Hertens zijn in 1981 de golfers van het jaar. Godard van Reede wordt voor de tweede keer Nationaal Senioren Kampioen. Liesbeth Koopman wordt op de Noordwijkse Golfclub Internationaal Matchplay Kampioen bij de dames. Het strokeplay-clubkampioenschap wordt gewonnen door M. Brokmann en Liesbeth Koopman. De matchplay-kampioen in de eerste van twee flights is R. (Rennie) van der Graaff. (Dames onbekend.)

Baanadviseur

Aan het einde van het jaar 1981 wordt in het Maandbericht gemeld dat de conditie van de baan begin 1978 “aanleiding gaf om een adviseur in de arm te nemen, de op veel Europese banen als zodanig optredende expert Mr. Arthur”. Hij is adviseur op landbouwkundig en materieel-technisch gebied van de golfbanen in Nederland.

De moeilijkheden worden opgesomd:

• de baan ligt enkele meters onder het NAP en op slecht doorlatende veengrond;
• het grootste deel van het bomenbestand bestaat uit populieren en die zijn door de groeiwijze van de wortels niet geschikt voor een golfbaan (“funest voor de greens en uiterst hinderlijk voor het golfspel en moordend voor de onderhoudsmachines”);
• er is achterstallig onderhoud op installaties zoals pompgemaal en een verouderd machinepark.

Voor extra uitgaven is eigenlijk geen geld beschikbaar. Er is wel het een en ander aan gedaan. In de jaren na 1978 krijgt het gemaal een elektrische aandrijving, worden de hoofdsloten leeggehaald en worden drainagepijpen geplaatst: ”zo’n 300 meter stalen hoofdpijp en meer dan 5000 meter drainagepijp”. Om de greens te verbeteren is een aantal bomen in de buurt daarvan gekapt.

In deze periode worden ook nieuwe tees aangelegd, “4-dames, 6-heren, 15 en 16”, en bunkers worden verbeterd of vernieuwd. En op aanbeveling van de adviseur is eind 1980 een deskundige hoofdgreenkeeper aangenomen, Patrick Mulcahy. Doel is in 1983 een optimale baan te kunnen presenteren.

Uit een ander document blijkt dat “de baanarchitect [Frank] Pennink” ingeschakeld is. Hij adviseert onder meer om de fairwaybunkers aan te pakken.

Clubhuizen tentoongesteld

In het najaar van 1981 begint Maandblad Golf met een nieuwe serie onder de naam “Clubhuizen tentoongesteld.

“Het is geenszins de bedoeling er een wedstrijd van te maken welke club het mooiste clubhuis heeft.
Iedereen heeft daar zijn eigen normen voor. Wat we willen aantonen is de grote verscheidenheid in architectuur. Dat gebeurt aan de hand van foto’s van ieder clubhuis, met een korte tekst met bijzonderheden ernaast. Het gezelligheidsleven van een club speelt zich af in het clubhuis en voor velen is dit aspect van het lidmaatschap bijna zo belangrijk als het spelen van een rondje. De 19e hole vervult overal in de wereld een sociëteitsfunctie. Uiterlijk zijn er clubhuizen van bouwketen tot en met kleine paleizen. De volgende maanden tonen we, in willekeurige volgorde, de Nederlandse clubhuizen.”

In het blad wordt deze foto geplaatst.

Over de bijzonderheden van het clubhuis in Duivendrecht wordt het volgende geschreven.

“Onze hoofdstad staat wijd en zijd bekend om haar bruine kroegen. Geen wonder dan ook dat de Amsterdamse Golfclub in het naburige Duivendrecht ook over een dergelijke localiteit beschikt. Het komt er voor dat men na de ronde ‘nog even’ iets drinkt en er dan een paar uur later nog zit. Er heerst grote saamhorigheid, wat ook afgelopen winter nog bleek met de actie van de Houthakkers’, die o.a. het interieur hebben geschilderd. ’s Winters staat een biljart opgesteld waar oud en jong gebruik van maken. Gezeten op het terras kijken de toeschouwers de spelers op de 18e green op de vingers. Menig dramatisch moment heeft zich daar dan ook voltrokken. De kleedkamers zijn op de eerste verdieping, onder het fraaie rieten dak. We hopen dat dit clubhuis nog lang intact zal blijven (met de houten vloer en al).”

Houthakkers

Ze worden hierboven al genoemd. In deze jaren, vanaf januari 1981, doet een groep leden onder de naam “Houthakkers” allerlei kluswerk in de baan en in het clubhuis. Er is in deze tijd veel werk in de baan te doen; de verouderde houten drainagekanalen zijn zo aangetast door de veengrond dat ze vervangen moeten worden door nieuwe drainagebuizen.

Deze groep speelt ook elk jaar de Houthakkerswedstrijd:

“Iedereen die meer dan twintig uren heeft gemaakt mag meedoen.”

En er is in deze periode een “paid-secretary”, maar deze secretaris, E.R. Van Lier, verlaat de club op 1 september 1981. Hij wordt tijdelijk vervangen door twee leden van de club, Jet Beumer en Margot Dekker.

Lees verder > 1982.