17 golfbanen
Aan het eind van de jaren telt Nederland 16 golfbanen. De vooroorlogse clubs worden nu vaak aangeduid als “de Oude 16”. De oude banen liggen veelal op de mooiste plekken in Nederland, schrijft de redactie van het boek 100 jaar golf in Nederland:
“De aanleg van banen op vanuit landschappelijk oogpunt fraaie locaties heeft ongeveer tot de jaren 60 doorgang kunnen vinden. Het aantal banen dat tot ontwikkeling kwam was gering en voor het grote publiek weinig opvallend.”
Sociëteitsvergunning
In de lente van 1938 verschijnt de eerste maaimachine op de Amsterdamse baan. Hel bestuur meldt dat het ledental is gestegen tot 250. In de loop van de jaar verschijnen de schilden waarop de namen van wedstridjwinnaars worden vermeld. Deze schilden zijn bij de scheiding AGC-AOC verdeeld over de club.
In de ledenvergadering van 1 april 1939 komt een groot verlangen aan de orde, meldt het lustrumboek van 1984: een toevoeging in de staturen om een sociëteitsvergunning te verkrijgen, wat neerkomt op het verkrijgen van een drankvergunning. Voor 1.000 gulden is het mogelijk een tapvergunning te krijgen, meldt het lustrumboek van 1999. De leden besluiten het bedrag te lenen.
Er is in deze periode nog geen bar in de clubzaal, wat blijkt uit deze beschrijving in het lustrumboek van 1999:
“Pachter De Groot maakt aan het bestuur kenbaar dat ‘kelner Jan’ wil vertrekken. Als reden daarvoor wordt aangevoerd dat hij niet genoeg verdient. Het komt de club op een bijdrage van 10 gulden per week te staan om Jan voor de pachter en voor de club te behouden, maar het bestuur vindt deze uitgave onverantwoord. Ondanks zijn grote populariteit onder de leden ruimt Jan dus het veld om elders een beter betaalde baan te aanvaarden. Mevrouw Van Baaien, een van de leden, oppert het idee om een bar in de clubzaal in te richten. Maar dat initiatief wordt niet gehonoreerd, omdat het bestuur van mening is dat daar geen ruimte voor is.”
Polderlandschap
In het jubileumboek AGC 65 jaar vertelt Erik Warners, de zoon van de clubhuisarchitect, hoe hij en zijn broer destijds door het polderlandschap liepen waar de baan was gebouwd: “Uitgestrekt grasland, zo ver het oog reikte. Op een paar bomen na, bij een boerderij.”
Vijf jaar later na de opening schreef Maandblad Golf het volgende over de nieuwe 18-holes baan:
“Hoewel nog altijd de duinen als hét ideale terrein voor het golfspel gelden, is men er in den Duivendrechtsen Polder toch in geslaagd een golfbaan aan te leggen, welke terecht tot in het buitenland geroemd wordt als een sportieve, interessante baan.”
Er was in de beginjaren nog geen grote driving range. ”Oefenen en lessen deed je (in 1940) aan de zijkant van de fairway; als er dan iemand speelde hield je even op”, zo vertelt Vlasta Kupsch-Kokes jaren later in het AGC-clubblad Birdy Bulletin.
Professionals
Pro Jacob Oosterveer vertrekt naar de Domburgsche. Jan Cramer, “de broer van den assistent der Noordwijksche G.C.C. Cramer”, treedt op 1 maart 1939 in dienst als assistent van Wim van Dijk. “Jan Cramer was de caddie die in den afgelopen zomer bij het Amateurkampioenschap van Generaal Critchley een pluim kreeg voor zijn kundige adviezen”, schrijft Maandblad Golf in februari 1939. Cramer zou maar één jaar blijven op de Amsterdamse baan.
Competitie
De club doet vanaf 1935 mee in de competitie, die elk jaar iets groter wordt. In 1939 zijn er nationaal 27 teams van zes spelers of speelsters. De beste teams – de Haagsche, de Pan, de Kennemer en de Hilversumsche – spelen in de “scratch competitie” (ook A-competitie genoemd). Minder goede teams spelen in de handicapcompetitie; sommige van de teams in die divisie zijn gemengd..
De baan is in 1939 gastheer van het Nederlands Jeugdkampioenschap dat gewonnen wordt door Godard van Reede.
Mobilisatie
De mobilisatie betekent dat een groot aantal leden bedankt als lid door vertrek naar elders. Desondanks telt de club eind 1939 296 leden. De hoofdofficieren van brigade C, die in Amsterdam gelegerd is, krijgen een sociëteitskaart aangeboden van de club. Op de baan verschijnen nu dus officieren. Als ze elders lid zijn van een golfclub hoeven ze geen greenfee te betalen. Veel leden wijken uit naar het buitenland vanwege de oorlogsdreiging. De Propaganda-commissie van de club onder leiding van Frans de Haan krijgt de opdracht nieuwe leden te werven. Dat lukt heel goed, eind 1939 telt de club 296 leden. Ter vergelijking: De Pan, ook een 18-holes baan, heeft in 1939 183 leden.
De baan in Wassenaar van architect Charles Alison (zie 1938) wordt op 30 september 1939 officieel geopend met een drive op de eerste hole door de voorzitter van het Nederlands Golf Comité die ook de Amsterdamse baan heeft geopend, jhr mr A.M. Snouck Hurgronje. Algemeen Handelsblad meldt op 1 oktober dat de architect van de baan in Amsterdam en Wassenaar er niet bij was:
”De Golfarchitect Capt. Alison, die door den internationalen toestand helaas niet aanwezig kon zijn, werd in de hulde betrokken.”
De Haagsche Courant zegt dit in een beschrijving van de baan in Wassenaar:
“Ruime tees, ruimer dan wij ze op één course in ons land kennen, gaven het beginpunt der holes aan. (…) Steeds weer stuit men op aardige vondsten van den Engelschen golfarchitect capt. Alison, die in samenwerking met de uitvoerders, de fa. H. Copijn en Zoon, verantwoordelijk is voor den aanleg. Alison heeft eenige weken in het landschap rondgewandeld alvorens hij de conceptie van de baan voor zich zag. Het resultaat is zooals gezegd, schitterend. Met een lengte van ruim 6000 meter wordt deze course de langste van ons land en een ronde vordert een kleine uur in een verkwikkend, geaccidenteerd landschap, dat echter nimmer al te veel geklauter vraagt, want men heeft geheele duinen ‘verplaatst’.”
Amsterdam Old Course Kroniek 