Nederland telt in 1983 71 ledenclubs met 55.000 golfers. Daarnaast zijn er veertig “geassocieerde clubs” met 15.000 spelers op “niet-officiële banen”.
Het bestuur bestaat dit jaar uit voorzitter Gert Mosler, secretaris A.W. van der Vegt, penningmeester W. Ch. Van den Berg, J.F. Flink. Nieuw bestuurslid is A.R. (Alexander) Baron Mackay. Nigel Lancaster is nog head pro en Rob van den Brink is pro. De greenkeepers zijn Jan Barlag en Jan de Haan. Dit zijn de gegevens van AOC in baanboekjes van 1993:
Handicapvereiste GVB (weekend: 30).
Greenfee: week 40 gulden (niet-NGF 75 gulden), weekend 50 gulden (niet-NGF 90 gulden). Clubhuis gesloten op maandag.
Het horecateam van de heren De Korte verlaat AOC per 1 januari 1993. De opvolgers zijn René Koolstra en Arnold Ernens. De cateringbijdrage wordt nu 250 gulden, een jaar eerder was het 100 gulden.
Blacksey overlijdt
Eind januari overlijdt de clubhuiskat Blacksey die ook columns schrijft in het clubblad. (In het kasboek van de club staat geregeld de uitgave “kattevoer.”) De ghost writer van Blacksey is vermoedelijk Sophie van Ittersum. Zij neemt dit jaar afscheid van het secretariaat omdat ze in het huwelijk treedt. Op 13 augustus is er een afscheidsreceptie. Van Ittersum bemande vanaf het begin van AOC het secretariaat. Ze wordt opgevolgd door de heer C. (Cees) van der Kwast, die vervroegd met pensioen is gegaan.
In het bestuur treedt de heer J.F. Flink in november af en treedt Frank van Nieuwburg toe als lid. In april neemt A.W. Van der Vegt afscheid als secretaris. Zijn opvolger wordt R. Kloeten. J.E. (Jan Ede) Kuiper slaagt voor het NGF Referee-examen.
Met AGC is nog steeds een greenfeeregeling. AOC-leden betalen 30 gulden door de week en 40 gulden in het weekend. Er is ook nog een jaarlijkse vriendschappelijke wedstrijd tussen AGC en AOC, waarbij beide clubs 30 deelnemers mogen laten meedoen.
Wateroverlast door station Duivendrecht
In juni 1993 wordt het kruissingsstation Duivendrecht geopend door Koningin Beatrix. Tot de jaren zestig had het spoor Amsterdam-Utrecht een halte ter hoogte van het huidige metrostation Duivendrecht. Nu is er weer een halte Duivendrecht maar 700 meter noordelijker dan de voormalige ligging.
De bouw van het station leidt tot waterproblemen op de toenmalige vierde, vijfde en zesde hole, omdat de sloten achter de zesde zijn gedempt. Er wordt daarom dwars door de zesde fairway (nu hole 8, op zo’n 75 meter van de tee) een duiker gelegd. (In 2018 bij de restauratie van hole 8 zal hier weer een duiker geplaatst worden.) Zo wordt het watercircuit hersteld. Later dit jaar zal de sloot rechts van hole 7 verlegd worden, naar binnen. Het water zal ook beschoeiing krijgen. (Het resultaat is de sloot langs de huidige hole 7.)
Motorcrossers en vagebonden
Van de oude baan van AGC is na het aanleggen van de ringspoorbaan 16,4 hectare overgebleven. Vanwege de komst van het Duivendrechtstation hebben de Spoorwegen geen emplooi meer voor de langs de negende hole (nu de tweede hole) liggende spoordijk, de zogenoemde rangeerlijn. In 1993 wordt die spoordijk/rangeerbaan (waar nu hole 3 en 4 liggen) erbij gehuurd. Dat stuk heeft een oppervlakte van ongeveer 3,4 hectare, en de totale oppervlakte van de AOC-baan is vanaf dat moment een kleine 20 hectare.
Het stuk grond van de dijk wordt op dat moment gebruikt “door motorcrossers en vagebonden”, zegt het bestuur in een convocatie. AOC hoeft voor de dijk geen extra pacht te betalen maar dat is op voorwaarde dat de club de kosten van het onderhoud, met name van de sloten, voor haar rekening neemt. De gronduitbreiding wordt beperkt tot terrein van de NS en daarom hoeft er niet met de gemeente onderhandeld te worden.
Nieuwe holes, A-status in geding
In een jaarlijks boek met beschrijvingen van alle Nederlandse golfbanen, de Tee Off Gids, wordt geschreven dat de greens van AOC van bijzonder goede kwaliteit zijn. Eén green krijgt extra aandacht.
“De green van de tweede hole [nu hole 9] blijft ontegenzeggelijk de moeilijkste; de goed verdedigde green ligt op een pannekoek enkele meters hoger: een goede ‘bijtende’ approach geeft het beste resultaat.”
De baan heeft op dit moment een par van 70 en een SSS van 66. De club heeft een plan voor nieuwe holes, want de huidige situatie is gevaarlijk en leidt tot oponthoud (de par-3 achtste kruist de par-3 zevende) en er moeten aanpassingen komen om de A-status te behouden. Zoals in een convocatie wordt gemeld:
“De door de NS aangekondigde course rating, die de komende jaren gaat plaatsvinden, kan er toe leiden dat een SSS van 68 niet kan worden gehandhaafd en daarmee de A-status verloren gaat.”
Bij de convocatie wordt een tekening van architect Gerard Jol gevoegd (zie verderop). Na de baanuitbreiding hoopt de club een baan van par 70, SSS 69 te hebben.
Holes op de rangeerdijk
Voor een uitbreidingsplan van de baan wordt architect Gerard Jol aangetrokken. Hij maakt een ontwerp voor een nieuwe hole 7 en een nieuwe hole 8. In dat plan komen de green van 7 en de hele hole 8 op de voormalige rangeerdijk te liggen. De kosten worden geschat op 200.000 gulden. “Die investering lijkt verantwoord gezien de thans bestaande verwachting dat wij tot omstreeks 2000 van de baan gebruik kunnen blijven maken”, schrijft het bestuur in een convocatie. Jol geeft op een alv in april een toelichting met dia’s.
Protest
Op de alv in april en gedurende heel 1993 zijn er verschillende protesten en tegenvoorstellen voor de uitbreiding van de baan, onder meer van René Boin en Rob Moscou. De laatste wil graag de “zeer mooie” green van hole 8 handhaven. De leden krijgen op de ALV te horen dat ze eerder met hun tegenvoorstellen hadden moeten komen. Uiteindelijk krijgt het bestuur zonder tegenstem toestemming voor het maken van hole 7 en 8 zoals voorgesteld en getekend door Jol. Over hole 7 schrijft Jonker (op 8 maart 1993) aan het bestuur:
“De wat krampachtige hole 7 krijgt nu normale dimensies, door er een interessante par 3 van te maken [met een nieuwe green op de voormalige spoordijk]. [Om de SSS op 69 te brengen] moet hole 8 minimaal 310 meter worden. Van deze relatief korte par 4 [die richting de later te bouwen Arena zal spelen] kan iets bijzonders gemaakt worden door de mogelijkheden van het verhoogde zandlichaam [de rangeerspoordijk] maximaal te benutten. We stellen ons voor om een reliëfrijke fairway te maken.”
Er wordt geopperd om hole 9 (de huidige tweede), een van de oorspronkelijke holes uit 1935, in te korten om zo de loopafstand van green 8 naar tee 9 kleiner te maken. Jonker pleit daarvoor en zelfs architect Jol … Hij wil van hole 8 een par van 204 meter maken, zo blijkt in een brief van 2 februari 1993.
Gelukkig gebeurt dat niet. “De bestuursleden vinden in meerderheid dat hole 9 niet aanmerkelijk moet worden ingekort, omdat dan een aantrekkelijke hole onnodig wordt gewijzigd”, schrijf Jonker aan architect Jol op 25 februari 1993. Frank van Nieuwburg merkte op de ALV in april ook op dat de negende [de huidige tweede] in elk geval intact moest blijven. Op de alv in april pleitten diverse leden om hole 8 iets langer te maken dan 310 meter en dat gebeurt ook.
Scheur in de green
De oude baan blijft bespeelbaar totdat de nieuwe holes af zijn. Het nieuwe stuk van hole 7 en de nieuwe hole 8 naar een ontwerp van Gerard Jol worden aangelegd op de oude rangeerbaan. De aannemer is De Ridder en de uitvoerder de heer Piet Meijer.
De holes worden in oktober ingezaaid, maar in de green van 7 loopt een vingerdikke scheur. Die wordt veroorzaakt door een gedempte sloot voor de green die aan het zetten is. De reparatie zal in 1994 gebeuren. Eind 1993 wordt de lange dijkhole, de achtste, al “de droogste hole van de baan” genoemd.
Bij de pomp wordt een vijver gemaakt (achter wat tot die tijd de green van de par-3 8ste was). In de baanbegroting van 1994 pleit Jan Jonker al voor vervanging van het vijzelgemaal door een vlotterpomp, want reparatie van het gemaal zou duurder zijn dan een vlotterpomp aanschaffen. “Als de [vijzel]pomp uitvalt, dan wordt de baan in een natte zomer onbespeelbaar.” (Het vijzelgemaal zal pas in 2008 vervangen worden door een pomp …)
Ongeveer in dit jaar, 1993, wordt bij het gemaal ook een put gemaakt met een dompelpomp die de sproei-installatie (via slangen en sproeikoppen) bedient. In 1991 is het water in de sloten gecontroleerd door de Landbouwhogeschool van Wageningen. Het water is niet verontreinigd en heeft een goede pH en is dus geschikt voor besproeiing.
Naakte man
AOC ligt tegen Amsterdam aan en dus gebeuren er geregeld vreemde dingen. Dit seizoen wordt een vrouwelijk lid van de club op de green van hole 1 opgeschrikt door een naakte man die uit de bosjes springt. Het bleef bij een sprong.
Promotie dames 1
In 1993 doen de twee damesteams van AOC het heel goed. Beide teams worden kampioen en het eerste vrouwenteam promoveert naar hoofdklasse 3. Dames 1 bestaat uit Aleida Schreuder, Mieke Groen, Afra Tjioe, Henny Horn, Yvonne Moscou en Cora van Doorn met als reserves Danny Westerhof, Lien Jonker en Didi Whitlau.
AOC Heren 2 (spelend onder die naam maar in feite het eerste team van AOC, zie verderop) bestaat uit Gert Pot (hcp 7), Gustaaf van Imhoff (hcp 7), Martijn Wijnant (hcp 8), Jan Ede Kuipers (hcp 8), Michiel Simon (hcp 10), Jan-Marc van Eendenburg (hcp 11), Mark Leenen (hcp 11), Gerben Sassen (hcp 11) en Bart Borggreve. Dit eerste herenteam verliest in een oefenpot van AOC Dames 1 en wordt tweede in de NGF-competitie. AOC Heren 3 wordt ook tweede en Heren 4 wordt vierde.
AGC is al lang geleden verhuisd maar het eerste herenteam van AGC heeft in 1991 en 1992 onder de naam van AOC competitie gespeeld (in hoofdklasse 2) en in 1993 gebeurt dat nog een keer. (In 1994 kan AGC heren 1 wel rechtstreeks meedoen aan de competitie, omdat de nieuwe baan dan de A-status heeft gekregen).
Heren 1 vs Heren 1
Als AOC in 1993 zelf een herenteam inschrijft in hoofdklasse 2 voor de competitie van 1994 ontstaat er wat wrevel, zo blijkt uit een brief van november 1993. AGC meent dat AOC heren 1 in hoofdklasse 3 moet beginnen zoals elk beginnend team. Competitiecoördinator Pier Star Busman en captain Frank van Nieuwburg wijzen erop dat AGC dankzij AOC nu niet in de hoofdklasse 3 moet beginnen en dat AOC een team heeft dat qua handicaps past in hoofdklasse 2. Er wordt overwogen om een wedstrijd te houden tussen AOC 1 en AGC 1 om de plek in hoofdklasse 2 maar eerst zal een gesprek volgen.
Er zijn niet genoeg jeugdleden om een competitieteam te vormen, maar de jeugd op AOC doet wel mee aan allerlei wedstrijden op andere clubs. AOC wint dit jaar de jeugdwedstrijd tegen AGC, die in 1992 voor het eerst is gespeeld. De editie 1993 jeugd AGC-AOC is de laatste.
Eind 1993 nemen Liesbeth Bruynzeel en Danny Westerhof afscheid van de jeugdcommissie. Ze worden opgevolgd door Alexandra Boot en Francine Rottinghuis.
Baanrecord Gert Pot
Gert Pot zou dit jaar het baanrecord hebben verbeterd (met een score van twee onder par) en in hetzelfde jaar zou hij ook het baanrecord van Nunspeet verbeterd hebben (met 69 slagen). Vraagt u maar hoe dit zit aan AOC-leden die Gert Pot hebben meegemaakt … (In 2009 zal Gert Pot gearresteerd worden in de Dominicaanse republiek. De aanklacht bevat vier punten: oplichting, witwassen, verduistering en deelname aan een criminele organisatie.)
Op 1 november 1993 eindigt het contract met pro Nigel Lancaster. Rob van den Brink, een pro met de A-status zoals het bestuur wenst, is zijn opvolger. René van der Veer ondersteunt hem op bepaalde dagen. De shop wordt opgeknapt en krijgt de naam “Golf en Gifts”. Aan het einde van de range wordt een net gebouwd door de caddiemasters Wim en Gerrit.
Nieuwe schoenen van een freule
In het clubblad verschijnt een interview met de caddiemaster en oud-caddie Willem Smit. Als 12-jarige scholier was hij al caddie op de Haagsche. Op zijn zeventiende ging hij terug naar school en pas vijftien jaar geleden, na een hartinfarct, ging hij weer golf spelen. “Er waren 30-40 caddies”, vertelt hij over de Haagsche voor de oorlog. “Joop Rühl en Gerard de Wit waren in die tijd ook caddie, dat zijn later bekende pro’s geworden.”
Smit kreeg na een regendag nieuwe schoenen “van een of andere freule”:
“Ja, de adel was altijd heel correct, de laag eronder, de ambtenaren, dat was de kak. (…) Ik vind het hier heerlijk [op AOC], vooral in het weekend. Dan komen de mensen die de hele week hebben gewerkt, die vinden het fijn om te spelen.”
Ook caddiemaster Herman Wischmann wordt geïnterviewd voor een artikel in het clubblad. Hij was als jongetje caddie, daarna dansassistent, draaier, technisch tekenaar, trambestuurder en -instructeur en uitvinder.
AOC-bord
Bij de ingang van de baan wordt een mooi nieuw houten bord geplaatst, vervaardigd door caddiemaster Gerrit van Meerveld. Hij wordt in datzelfde jaar tweede in een wedstrijd voor baanpersoneel, gespeeld op de Haagsche ter gelegenheid van het 100-jarig bestaan van die club. Gerrits bord houdt het uit tot 2008. In dat jaar zal een identiek bord geplaatst worden, gemaakt door caddiemaster Willem Mulder.
Weer slecht nieuws: de Utrechtboog
De club telt op 30 november 1993 478 leden. Er is een huurovereenkomst met de NS tot eind 1996 waarbij AOC 62.614 gulden per jaar betaalt. De baan is gehalveerd door de komst van het station Duivendrecht en werkzaamheden aan de zuidelijke ringspoorbaan. Daar blijft het niet bij. In 2000 zal de bouw van de Utrechtboog beginnen, zo laat het bestuur weten. Het bestuur verwacht op dit moment dat de club nog tot 1 januari 2002 kan spelen op de huidige locatie, tot de bouw van de Utrechtboog voor de NS. Dit spoorwegviaduct lijkt het definitieve einde van de baan te gaan betekenen omdat het dwars door het golfterrein gaat lopen. De aanleg van de boog is in 1993 voorzien voor 2001.
AOC is nog steeds gegadigde voor de aanleg van een 18-holes baan in de Gemeenschapspolder in Diemen. Er wordt ook gezocht naar andere locaties. Zo is er contact met de initiatiefnemers van banen langs de vroegere Gooiweg en een baan bij Schiphol.
De eerste cross country
Het GVB wordt in deze jaren afgenomen op holes 1, 2, 3 en 4 en AOC houdt opnieuw Invitatiedagen, ook wel de Old Course Golfdagen genoemd. Een jaar eerder was het aantal introducees beperkt tot één persoon per lid, dit jaar mag men meer gasten uitnodigen voor een clinic of een van de wedstrijden op de vier invitatiedagen.
In mei wordt een cross-country wedstrijd met feest georganiseerd, de eerste cross country sinds AOC op de baan in Duivendrecht speelt. Er is veel lof voor het ontwerp van Michiel Simon bij deze wedstrijd.
Kampioenen
De clubkampioenen matchplay van 1993 zijn Maarten van Dam en Aleida Schreuder. Aleida en Frank van Nieuwburg winnen het strokeplay-kampioenschap. De Dames Foursomes (met handicapverrekening) worden gewonnen door Cora van Doorn en Danny Westerhof.
Was de Jonker Beker in 1992 nog een greensome strokeplay wedstrijd, in 1993 is de wedstrijdvorm mixed foursomes strokeplay (maar met een handicaplimiet van 28). De wedstrijd wordt gewonnen door W. de Graaf en Danny Westerhof.
Maandbeker
In deze jaren wordt nog gespeeld om de Krokusbokaal: een wedstrijd voor twee handicapcategorieën: 0-18 enerzijds en 18-36 anderzijds.
In deze jaren is er ook een Maandbeker. Men kan zelf kiezen of men vroeg of laat wil starten en in een driebal of tweebal.
Een reeks zomeravondwedstrijden is altijd gespeeld op de baan in Duivendrecht maar in 1993 wordt een beker besteld die als naam krijgt “A.O.C. Zomeravond Wedstrijd Wisselbeker”. De eerste winnaar is Harm Rozema.
In december 1993 is er nog steeds de Wintergekkenwedstrijd, die nu even de Wintergolfgekkenwedstrijd wordt genoemd.
Commissie waterhuishouding
De herfst en winter van 1993 zijn uitzonderlijk nat en daarom is de baan vaak gesloten en gaan de wedstrijden vanaf oktober niet door. Desondanks doen er in 1993 meer leden mee aan de wedstrijden dan in 1992.
Er wordt het jaar daarop een commissie waterhuishouding ingesteld om de drainage te onderzoeken. De slechte afwatering heeft onder meer te maken met de aanleg van de ringspoorbaan waardoor grote ringsloten zijn verdwenen. Er wordt een nieuw circuit gemaakt zodat het water van twee kanten naar de pomp kan, maar het circuit loopt nu via duikers – onder de fairway 6 van toen en van hole 7 naar de pomp. De commissie bestaat uit de heren K. van Es, R.H. (Rob) Kruisman en Th.J.C. (Theo) Wijnant.
Amsterdam Old Course Kroniek 