Het bestuur bestaat in 1994 uit voorzitter Gert Mosler, secretaris R. Kloeten, penningmeester W.Ch. Van den Berg en de bestuursleden Alexander Mackay en Frank van Nieuwburg. Het secretariaat is in handen van Cees van der Kwast. Later helpt A.J.A.D. van der Dussen en nog later doet Van der Dussen het alleen. Deze jonge Maastrichtenaar speelt zelf ook golf.

Een greenfee op AOC is in 1994 doordeweeks 40 gulden (en voor niet-NGF leden 75 gulden), Introductie van een speler kost 25 gulden en in het weekend 50 gulden.

AOC neemt dit jaar veel nieuwe leden aan, zo wordt gemeld in de alv van 12 april. Het aantal leden is dan 470. Aan het einde van het jaar heeft de club 495 leden.

Jan Barlag wordt in 1994 hoofdgreenkeeper, Jan de Haan is de andere greenkeeper en caddiemaster Gerrit van Meerveld helpt in deze periode met onderhoud. Door het natte najaar van 1993 en door een koud voorjaar kunnen zij de baan pas op 8 april voor het eerst maaien, uitzonderlijk laat.

Scheiding moeder en dochter

AOC wordt in 1994 een zelfstandige vereniging. Op 21 januari 1994 wordt een huurovereenkomst tussen de NS en AOC gesloten. AOC (en niet langer AGC) is vanaf januari 1994 rechtstreeks huurder van het terrein. Tot nu toe was de AGC de huurder en was AOC als “dochter” van de AGC gebruiksgerechtigd.

In een convocatie voor de ledenvergadering van eind 1994 wordt een wijziging van de statuten aangekondigd, die 1 januari 1995 een feit zal worden:

“Nu de huurovereenkomst op onze naam staat bestaat er geen reden om de moeder-dochterverhouding formeel te laten voortbestaan. In overleg met de AGC is besloten in de najaarsvergadering van AGC en AOC voor te stellen de statuten op dat punt te wijzigen.”

In een alv van de AGC, zo staat in het clubblad van AGC, wordt een rechtsgeldig besluit genomen, “waardoor er nu geen statutaire binding meer is met de AOC. De vriendschappelijke binding zal hierdoor zeker niet minder worden. Gert Mosler zal door deze ontkoppeling ons bestuur, waarin hij QQ plaats nam als voorzitter, verlaten.”

Het huurcontract tussen AOC en de NS (zie boven) eindigt op 31 december 1996. Daarna zal de huur voor onbepaalde tijd worden voortgezet. De NS kan de huur tussentijds opzeggen met een opzegtermijn van één jaar. De spoorwegen vermoeden dat AOC het terrein tot eind 2001 kan blijven huren.

Op een spoordijk of op “palen”

Maar in 1993 is al duidelijk geworden dat een nieuw plan van de NS de verre toekomst van de baan bedreigt. Zoals GOLFjournaal schrijft:

“Het idee van het station met de ongelijke kruisingen werkte toch niet zo goed, er moet een ‘Utrechtboog’ komen.”

Deze Utrechtboog zal de spoorlijn Amsterdam-Utrecht met de Schiphollijn verbinden, waardoor rechtstreeks verkeer tussen Schiphol en Utrecht mogelijk wordt. Het spoor is geschikt voor de ICE hogesnelheidstrein, die zal stoppen bij station Zuid-WTC en niet bij Bijlmer Arena. De ICE is zeven keer per dag gepland. De gemeente houdt zich intussen aan het convenant 2000 Groenbestemming.

In 1994 is nog niet duidelijk of de Utrechtboog op een spoordijk komt of “op palen”. In een brief aan Jan Jonker van 3 juni 1994 zegt voorzitter Mosler: “De NS heeft een aantal varianten in studie, doch in iedere variant moet de golfbaan verdwijnen.” In het clubblad schrijft hij:

Gelukkig komt die voorspelling niet uit.

“Duidelijk is dat zelfs wanneer de Utrechtboog op palen wordt gezet een voortbestaan voor ons niet mogelijk zal zijn.”

De boog zal gaan lopen, zoveel is al wel duidelijk, “over de green van de zevende van destijds, over de fairway van de par-5 derde van destijds, over de boerderij van Koster en over de oefengreens achter de drivingrange”.

Dat het menens is blijkt uit een brief die het bestuur in september stuurt aan de bewoner van de laatste boerderij in de baan, C.B. Koster. De mededeling in de brief: de boerderij (Zwarte Laantje 3) moet ontruimd worden voor 1 januari 1997. Het is een eis van de NS in verband met de aanleg van de Utrechtboog. Het bestuur wil de boerderij vervroegd ontruimen om het pand tot de bouw van de Utrechtboog te gebruiken voor de opslag van maai- en andere machines en om het pand te laten bewonen door met de golfclub verbonden personeel. De huur van de boerderij bedroeg jarenlang 600 gulden per jaar en werd overgemaakt aan AGC/AOC. In 1996 zal de huur 800 gulden zijn.

Televisie en telefoon

In maart 1994 wordt een schotel, antenne en nieuwe televisie aangeschaft voor het clubhuis. Een maand later wordt “door de cellendienst PTT” ook een munttelefoon in de hal van het clubhuis geïnstalleerd. Het rieten dak moet een reparatie ondergaan blijkt uit notulen van een bestuursvergadering in juni. Kosten 13.700 gulden. Ook het houtwerk aan de buitenzijde krijgt dit jaar een verfbeurt: 12.800 gulden.

Rob van den Brink en René van der Veer zijn nog steeds de pro’s. Op 2 april 1994 wordt de shop officieel geopend, hoewel die eigenlijk al open is sinds november 1993, en aansluitend is er een greensome wedstrijd, de Golf en Gifts Trophee. De shop verkoopt vooral spullen van Powerbilt, Wilson en Bullet en kleding van Pringle.

Diefstal van rangeballen, door kwajongens en golfers, komt alle jaren voor. In juni melden de pro’s dat er circa 2.000 ballen zijn gestolen.

Het best geklede competitieteam

AOC speelt voor het eerst onder de eigen naam competitie (zie 1993). Er doen in 1994 vijf herenteams en twee damesteams mee. Daarnaast heeft AOC één heren seniorenteam en één senioren damesteam.

Dames 1 speelt voor het eerste jaar in de hoofdklasse 3 nadat het team in 1993 gepromoveerd is. Dames 1 wordt opnieuw kampioen en promoveren naar hoofdklasse 2. Het team bestaat uit Cora van Doorn (captain), Aleida Schreuder, Afra Tjioe, Michelle Labouchere, Mariette Helman, Ilse Smit, Stan Wijnant, Danny Westerhof en Ilse Weller.

Omdat de baan van AOC te nat is, moet uitgeweken worden naar de Haarlemmermeersche.

Dames 2 wordt dit jaar gevormd door Leonie Schretlen (captain), Francine Rottinghuis, Elsbeth Jens, Yvonne Moscou, Didi Whitlau, Mirjam Vehmeijer, Trude Kuperus en Willemijn Moll. Het team verliest alle wedstrijden.

Voor Heren 1 en 2 is een groep van twaalf sterke spelers beschikbaar. Heren 1 speelt in hoofdklasse 3 na wat onenigheid met AGC Heren 1 (zie 1993). Het eerste bestaat in 1994 uit Frank van Nieuwburg (captain, hcp 4), Maarten van Dam (hcp 6), Eric Warmoltz (hcp 6), Martijn Wijnant (hcp 8), Marc Bruinsma (hcp 9) en Michiel Simon (hcp 10). Heren 1 verliest twee maal en wint twee maal.

Heren 2 (reserve derde klasse) wordt gevormd door Bart Borggreve (captain, hcp 10), Gert Pot, Jan Ede Kuipers (hcp 8), Jan Marc van Eendenburg (hcp 10), Gerben Sassen (hcp 10), Peter van Nieuwburg (hcp 9) en Mark Leenen (hcp 11). Het tweede wordt opnieuw tweede, net als een jaar eerder.

Heren 3 wordt kampioen, maar promoveert niet. Nico Spits is captain van het team dat verder bestaat uit Rennie van der Graaf, Scoomby van de Heever, Jan Dekker, Just de Mol van Otterloo, Pier Star Busman, Rolf Thung en Hans Verheek. AOC Heren 4 (reserve vierde klasse) wordt gevormd door Alexander Mackay (captain), Rob Moscou, Rob Mehrings, Fred Laumans, Joost Timmermas en Diederik Kalis.

Heren 5, “het best geklede team” volgens Pier Star Busmann in het clubblad, eindigt in de middenmoot. Dit team bestaat uit Bert Funke (captain), Ger Bruinsma, Willem van Doorn, Dumm Smit, Roelof Kloeten, Eric van Heeswijk, Karel van Osch en Jan-Hein Simons.

Heren senioren 1 bestaat uit Bert Funke (captain), Ger Bruinsma, Willem van Doorn, Dumm Smit, Roelof Kloeten, Eric van Heeswijk, Karel van Osch en Jan-Hein Simons. Dan is er ook nog een tweede seniorenteam waarvan Joop Zwerver de captain is.

Kampioenen

De clubkampioenen matchplay van 1994 zijn titelverdediger Frank van Nieuwburg en Aleida Schreuder. Het is een sterk kampioenschap omdat alle lage handicappers aanwezig zijn. De strokeplay-kampioenen zijn ook Frank van Nieuwburg en Aleida Schreuder.

Baanrecords: 66 en 61

In dit jaar worden mooie nieuwe baanrecords gevestigd op de par-70 baan die dan gespeeld wordt: 66 door Aleida Schreuder en 61 door Frank van Nieuwburg. Aleida heeft handicap 8 op dit moment en speelt haar ronde tijdens een Dinsdagavondwedstrijd. Ze maakt een eagle op 15 door haar bunkershot uit te holen.

Frank maakt tijdens zijn superronde één bogey, op de laatste hole. De marker was Marc Bruinsma. Desgevraagd vertelt Frank jaren later (in 2005) over de baan waarop hij 61 maakte:

“Dit was nog voor de opening van hole 8, de dijkhole, en hole 7, de par 3 naar een verhoogde green op dezelfde dijk. De verschillen met de huidige layout:
1e hole was de huidige 1e;
2e hole was de huidige 9e maar als par 4 van 385 meter;
3e hole was een par 5 van ca. 435 meter;
4e hole was huidige hole 5 maar als dogleg naar links;
5e hole was de par 3 tussen de bomen (de huidige reservehole);
6e hole was de huidige 8e;
7e hole was een par 4 van ca. 300 meter;
8e was een par 3 van ca. 95 meter;
9e hole was de huidige 2e.”

Misschien hebben de baanrecords te maken met de goede toestand van de holes. Volgens een eerder geciteerde brief van Jan Jonkers uit 1994 is de baan in 1994 beter dan hij in de afgelopen acht jaar is geweest.

Strokeplaykampioenschap van Rotterdam

Frank van Nieuwburg wint dit jaar ook het Strokeplaykampioenschap van Rotterdam dat in de Kralingse Golfweek wordt gehouden op Golfclub Kralingen. “F. van Nieuwburg van de Oude Amsterdamse“, zoals GOLFjournaal schrijft, wint met 214 slagen over 54 holes. J.W. de Korver van de Haagsche wordt tweede met vijf slagen meer.

Stenen in de fairway

De banengids Tee Off Time in Nederland 1994 meldt de belangrijkste aanpassingen aan de baan van AOC die in 1993 zijn gedaan. Deze baan zal na de zomer van 1994 in gebruik genomen worden.

“In 1993 zijn twee nieuwe holes aangelegd op ontwerp van de architect Gerard Jol. Dit was mogelijk doordat de club een nieuw huurcontract kon afsluiten voor een vergroot terrein. Op de oude, nu geëgaliseerde rangeerbaan van de NS is een nieuwe achtste hole van 340 meter aangelegd [nu hole 3; hole 8 van toen speelde in de omgekeerde richting], terwijl de green van de zevende hole [deze par 3 bestaat niet meer] eveneens op het nieuwe terreindeel ligt. Deze zevende hole is nu een par 3 van 150 meter. De nieuwe holes worden in 1994 in gebruik genomen. Dit leidt ongetwijfeld tot verfraaiing van de baan, die dan een SSS van 69 zal hebben.”

Hole 7 en 8 moesten aangepast worden, zoals eerder gemeld, om de NGF A-status te behouden. In april 1994 zijn de nieuwe holes 7 en 8 bijna klaar, maar er is een probleem: er liggen heel veel stenen. Op hole 8 betreft dit het grind dat in de oorspronkelijke spoordijk was aangebracht.

Theo Wijnant schrijft in een brief aan voorzitter Mosler dat er een poging moet worden gedaan om de aannemer te dwingen de stenen te rapen, bijvoorbeeld door het inhouden van geld. Niet alleen oppervlaktestenen moeten geraapt worden, betoogt Wijnant, ook stenen in de laag grond tot 15 centimeter diep. Dat is een enorm karwei; Wijnant schat dat het vijf man drie weken kost.

Huurcontract verlengd

GOLFjournaal meldt in oktober 1994 dat AOC een nieuw contract heeft gesloten met de Nederlandse Spoorwegen, dat loopt tot het jaar 2001.

“Dit betekent dat de leden in ieder geval nog zeven jaar op het terrein aan het Zwarte haantje kunnen spelen. Onlangs zijn er twee nieuwe holes geopend waardoor de SSS 69 is geworden. Wat er na het jaar 2001 met ‘de oude Amsterdamse’ gaat gebeuren is nog onzeker.”

GOLFjournaal bericht ook over de Amsterdam Cup van 1994. Die werd vroeger in Duivendrecht gespeeld maar nu op de nieuwe baan van AGC.

“De Amsterdam Cup staat al sinds 1958 op de kalender. Dit fourball/betterball toernooi wordt traditiegetrouw gespeeld op de eerste zondag van september. Vorig jaar [1993] kon het toernooi geen doorgang vinden omdat de greens van de Amsterdamse Golf Club nog niet in de juiste conditie verkeerden. Dit jaar waren Piet Hein Streutgers en Jan Willem Molenaar de sterksten van de 22 koppels die aan de start verschenen. In een spannende finale versloegen zij Casper Knol en Robert Stokmans. Op de derde play-off hole, net voor het invallen van de duisternis, besliste Stokmans de strijd met een putt van ongeveer vier meter.”

Verzakkingen green 8

Zoals al gemeld trad bij de aanleg van hole 7 een brede scheur en verzakking op in de green van de nieuwe hole 7. In de winter al, nog tijdens de aanleg, verzakt ook de green van hole 8 voor een deel. Gerard Jol, de architect van de nieuwe holes 7 en 8, reageert als volgt op de verzakking op green 8 in een brief aan baancommissaris Jonker:

“De relatief vlak liggende green is niet verschoven, doch het voorste deel is wel integraal iets omgeklapt. Er moet zich daarom in de ondergronds een verzakking hebben hebben voorgedaan die tijdens de uitvoering niet waarneembaar en voorspelbaar is geweest.

Bij de planvorming is er van uitgegaan dat de green in zijn geheel op het dijklichaam wordt aangelegd. Er is rekening gehouden met verzakkingen ter hoogte van de sloot (…) Het merkwaardige is nu dat de mounds en voorgreen boven de sloot niet verzakt zijn, doch een deel van de green wel. Het verzakte deel is echter wel mooi strak gebleven, waardoor er een helling in de green is ontstaan waarop geen pinposities mogelijk zijn. Deze helling vervult een goede rol als ballenvanger, die het doorschieten van een goed aangespeelde bal, op de relatief smalle spoordijk, voorkomt.

Om ook gemakkelijke pinposities mogelijk te maken, is met de aannemer afgesproken dat de vlak liggende voorgreen doorgezaaid en extra bezand zal worden en bij het greenvlak getrokken zal worden.”

De green van hole 8 werd dus niet helemaal zoals ontworpen – de natuur hielp een handje. De green werd dieper dan gepland maar niet breder.

Ook wat betreft de stenen in de fairway van hole 8 ziet Jol zichzelf als onschuldig. Hij schrijft:

“De steentjes, c.q. . grind van een maat kleiner dan 3 à 4 cm, zullen, door het rollen en het overgroeien door gras, z.g. turflaagontwikkeling, het maaien van de fairway en het spel niet nadelig beïnvloeden. Natuurlijk zal men wel eens een steentje raken bij het slaan, doch dat gebeurt op alle banen die aangelegd zijn op gronden waar stenen in de ondergrond voorkomen. In Nederland de Hoge Klei, Nunspeet, Ede enz. en op het merendeel van de buitenlandse banen.”

Stenenraapactie

Het probleem is veel erger dan de architect schetst en “turflaagontwikkeling” maakt het probleem ook in de jaren erna, tot 2010, niet minder erg. Maar Jol vindt dat het rapen van zulke kleine stenen niet bij de opdracht van de aannemer en architect hoort:

“Bij nieuwe banen wordt over het algemeen door vrijwilligers van de club een stenenraapdag gehouden, nadat de eerste schoning door de aannemer wordt verricht.”

Baancommissaris Jan Jonker meldt op 31 mei dat de fairway van de nieuwe hole 8 één keer is gemaaid en uitstekend groeit. Het probleem van de stenen op hole 8 is volgens Jonker “veel geringer dan sommigen hebben gedacht. (…) Ik verwacht, dat bij de oplevering het probleem is opgelost.” Op 26 juni houdt de club desondanks een grote “stenenraapactie” op hole 8.

In 1993/1994 is ongeveer het volgende geïnvesteerd, blijkt uit een verslag van de baancommissie:

• Aanleg twee nieuwe holes: 145.000 gulden.
• Kosten architect: 15.000 gulden.
• Extra werkzaamheden aanleg (maaien, dressen, mesten): 16.000 gulden.
• Extra drainage: 24.500 gulden.
• Kosten onderzoek waterhuishouding door Bureau Valkenburg: 5.600 gulden.

De commissie waterhuishouding, begin van dit jaar ingesteld, neemt verschillende maatregelen. Er wordt voor 1.500 meter aan nieuwe drainageleidingen gelegd. Er komt onder meer drainage bij de greens van de tweede en negende hole (holes aangelegd op veen). Alle sloten worden grondig geschoond.

“Onze laatste iep”

De “pomp”, het vijzelgemaal, baart nog steeds zorgen. Het eigen personeel verstevigt dit jaar het gemaal door een steunbalk aan te brengen op de funderingspalen. En “onze laatste iep”, de boom pal voor het clubhuis, achter de herentee van hole 1, wordt volgens berichten getroffen door de iepenziekte en moet verwijderd worden. Daarna moet de zieke boom, zoals de regels voorschrijven, verbrand worden.

Maar bij het weghalen blijkt de zestig jaar oude boom niet aangetast te zijn door de iepenziekte; hij is gewoon dood, de wortels zijn onder het maaiveld weggerot.

Opening hole 7 en 8

De nieuwe holes 7 en 8 worden in gebruik genomen op de AOC-invitatiedagen. Nu hole 8 op de dijk bestaat, is de rechterkant van hole 9 (nu hole 2) niet langer volledig out of bounds; OOB begint voortaan pas als hole 8 gepasseerd is bij het spelen van hole 9.

De SSS is per 22 augustus 1994 69 voor heren en dames. De afstanden: heren 5.498 meter. Dames 4.756 meter.

Steeds meer (witte) golfers

De NGF meldt in augustus 1994 in een brief dat de bond nu 70.000 leden telt. Inclusief “witte GVB’ers” (geen leden van een club op een baan) zijn er 82.500 golfende Nederlanders. In 1984 waren het er nog maar 26.000. Eind 2004 zullen het er 230.000 zijn …

Luilakwedstrijd

De Vossenjacht is elk seizoen de openingswedstrijd, maar in 1994 is er bij wijze van uitzondering ook een Luilakwedstrijd. De Olivetti Pro-Am bestaat nog steeds, net als de Wintergolfgekkenwedstrijd, en er worden ook weer Invitatiedagen gehouden. In 1993 werd de eerste AOC-cross-country georganiseerd en in 1994 is er weer een.

Ria Bloem neemt in 1994 de eindverantwoordelijkheid over van de Dinsdagavond. Jaap Haringsma heeft de DAI de afgelopen drie jaar gedaan. De DAI van 1994 trekt 718 deelnemers.

AOC doet in 1994 voor het eerst mee aan het Dames seniorencircuit, een initiatief dat in 1986 ontstond (zie 1986). Een jaar later, in 1995, zal AOC voor het eerst gastclub zijn van het circuit en daarna opnieuw in 1998, 2003 en 2007.

Lees verder > 1995.