Het bestuur bestaat in 2003 uit voorzitter Frank van Nieuwburg, secretaris Peter van der Vlis, penningmeester Joep Koopmans en de bestuursleden Ger Bruinsma en Kristel Nijssen. De horeca is in handen van Onno en Ruben. Later in het jaar neemt caddiemaster Ron afscheid; hij wordt vervangen door Frank de Jong.

Frank de Jong blijft niet lang aan en hij wordt in 2003 vervangen door Joop Teeuwisse. Joop is dan 52 en net een paar weken eerder gestopt bij de marine in dienst op Curaçao.

Interne competitie

Door de slechte toestand van de baan als gevolg van de bouw van de Utrechtboog mag AOC in het voorjaar van 2003 niet meedoen aan de NGF Competitie. AOC organiseert daarom een “interne competitie” waarbij de AOC-teams op de eigen baan tegen elkaar spelen. De winnaars van twee poules spelen een finale tegen elkaar die wordt gewonnen door Heren 1.

De onzekerheid over de toekomst is weer groot. “Is dit de laatste Golfweek of zullen er nog vele volgen?” wordt gevraagd in het voorwoord van de Golfweek-krant Speel de toekomst in de kaart. De Golfweekcommissie biedt kinderopvang aan dit jaar. Tijdens de Golfweek is er een “Cross Country Extra Editie” georganiseerd door Michiel Simon.

Andrew Young naar Sloten

In september 2003 verlaat pro Andrew Young AOC; hij was sinds 1 januari 1996 pro op AOC en gaat nu werken op Golfbaan Sloten. Andrew Young staat eerder in 2003 nog in Golfers Magazine; in een gastrubriek geeft hij de lezers les in de “chip-and-run”.

In 2003 is er nog een oefengreen achter de huidige green 2, op de plaats waar nu het Paviljoen staat.

Kampioenen

Fransje Bijnen en Otto van Donk winnen de matchplay-clubkampioenschappen. John Brodie en Viviane Regout zijn de strokeplay-clubkampioenen. John Brodies commentaar in het clubblad:

“Eindelijk een clubkampioenschap gewonnen. Ik heb het tien jaar geprobeerd met m’n vrouw als caddie. Dit keer bleef ze thuis om de tuin te doen. Haar reactie: ‘Ik hoef je vanaf nu niet meer te caddieën.’”

Trude Kuperus en Ger Bruinsma winnen in 2003 de matchplay-clubkampioenschappen voor senioren. M. de Ruyter van Steverink-Sybrandy en Mark Rottinghuis winnen het clubkampioenschap mixed foursomes matchplay.

Dit jaar wordt voor de 49ste keer gespeeld om de Consolation Cup. In het clubblad vertelt winnaar Jaap den Hollander over deze oude wedstrijd:

“Sinds 1954 heeft men gespeeld om deze beker. De Cup is uit Engeland komen overwaaien. De bedoeling was om spelers die in het hele jaar nog niets hadden gewonnen in de gelegenheid te stellen alsnog een troostprijs te winnen. Hoge handicappers die al een prijs hadden gewonnen mochten aanvankelijk niet meedoen.”

Speedgolf

In 2003 wordt voor het eerst een “speedgolf-wedstrijd” gespeeld op AOC. De score is de optelsom van het aantal bruto slagen over negen holes (strokeplay) en het aantal minuten. De meeste spelers kiezen ervoor vier clubs mee te nemen. Aleid Viets wint de wedstrijd door 41 slagen te doen in 26 minuten en 14 seconden. Een jaar later al zal de speedgolf-wedstrijd een stille dood sterven, omdat er niet genoeg inschrijvingen zijn.

De Jaarbeker van 2003 (matchplay, drievierde handicapverrekening) wordt gewonnen door Pieter ter Kuile, hoewel de finale tegen Erik van Straaten pas in 2004 zal worden gespeeld.

De Golfweek van 2003 wordt in cijfers samengevat in het clubblad:

• 490 deelnemers;
• 335 maaltijden;
• 5 vaten bier;
• 1048 bitterballen;
• 7 zakken koffie;
• 475 flessen wijn.

Roken mag in 2003 nog steeds in het clubhuis, maar tijdens de alv’s vraagt het bestuur de leden niet meer te roken.

Een aflevering van Inspector Morse

Eind mei staat AOC in Het Parool in een bijlage over golf in de regio Amsterdam met als ondertitel “171 holes”. De journalist Igor Wijnker schrijft in een lang stuk over Amsterdamse banen het volgende over AOC:

“Wie de oprijlaan van de Amsterdam Old Course aan het Zwarte Laantje (in de slagschaduw van de Arena) betreedt en vervolgens het clubgebouw binnenstapt, denkt dat hij in een aflevering van inspecteur Morse is beland. Wat een wonderlijke oase, ingeklemd tussen snelwegen, spoorwegen en kantoorkolossen. Alsof de projectontwikkelaars dit unieke stukje groen domweg over het hoofd hebben gezien. Niets is minder waar.

In het clubhuis van de Old Course, waaraan sinds de oplevering in 1934 nooit meer een spijker is vertimmerd, wordt gepraat op fluistertoon. In de meeste bibliotheken is het luidruchtiger. Vanwege de overvloedige regenval is de laaggelegen baan deze dag dicht, maar dat is niet de enige reden dat het zo aangenaam rustig is op de Amsterdam Old Course.

In principe is de negen holes-baan (tot 1990 waren het er nog achttien) beschikbaar voor iedere golfer, maar de club heeft wat drempels opgeworpen die de toeloop drastisch beperken. Golfers die geen lid zijn van de club moeten bijvoorbeeld een golfvaardigheids bewijs (gvb) hebben. En ze moeten flink in de buidel tasten. Een greenfee kost 47,50 euro. In Spaarnwoude moet je 24,50 betalen, in Purmerend veertig.

Al kun je in Purmerend – zoals bekend – wel lid worden. Zo’n lidmaatschap is aan het Zwarte Laantje toch heel wat moeilijker te verkrijgen. ‘Wij gaan soepel om met gasten die eens een dagje willen golfen, maar zijn wel een besloten club,’ zegt clubmanager Caroline Breedveld. De toelatingscriteria lijken nogal multi-interpretabel. ‘We kijken of de mensen qua gezelligheid in de club passen.’

Een nadeel is het zeker niet als je bevrind bent met een aantal leden. Maar het moet gezegd, de sfeer is inderdaad uitermate gemoedelijk. Zo kost het caddiemaster Wim (sic) van Keeken weinig extra inspanning om ook als marshal op te treden. Op de Old Course houden de meeste golfers zich keurig aan de etiquette. ‘Ik noem dat liever burgerlijke beleefdheid,’ zegt Van Keeken. Golfers die zich niet aan kledingregels houden, grijpt hij in de kraag – voorzover aanwezig. ‘Het is hier bijvoorbeeld niet de bedoeling dat je jeans draagt. Ook geen T-shirt, maar een polo. En je mag wel een korte broek dragen, maar alleen in combinatie met lange kousen.’”

Het Parool meldt dat AOC 500 leden telt en beschrijft de heren senioren van de club:

“Het verloop is gering maar van een wachtlijst is geen sprake. De sport is verslavend. Mensen die er eenmaal aan beginnen, komen er nooit meer vanaf. En dankzij een karretje kunnen zelfs de oudjes die nauwelijks meer kunnen lopen nog hun rondje over de greens maken.

Een betere illustratie dan het groepje krasse knarren in de zithoek, had het clubhuis niet kunnen bieden. Veertig leden telt de seniorenclub van de Old Course inmiddels. De minimumleeftijd is zestig, aan maximumleeftijd doet men niet in het golf. ‘Onlangs is er iemand van ons overleden, die was 101 geworden,’ zegt Willem Ultee (87). ‘Ja, maar die speelde niet meer,’ werpt een tachtiger tegen. ‘Nou, vijf jaar geleden nog wel,’ zegt Ultee. Waarna hij concludeert: ‘Ja, je kunt er best oud mee worden.’

Drie keer per week zijn ze te vinden op het gras. Tenzij de baan dicht is, zoals vandaag; dan drinken ze een borreltje. En praten ze over de toekomst van hun club. Die is bepaald niet rooskleurig. Of beter gezegd: rampzalig.

Als het tegenzit eist NS Vastgoed, de eigenaar van de grond, de golfbaan binnen een jaar op en verdwijnt er weer een stuk stadsgroen ten faveure van nog meer wegen of kantoren.
‘Vroeger was dit nog een vogelgebied. Kwamen de mensen van de vogelbescherming alle nestkasten inspecteren,’ zegt Ultee, die al sinds 1965 lid is. ‘Of 1964, dat zou ook kunnen.’

De baan werd in 1990 dan wel gehalveerd, vanwege de aanleg van station Duivendrecht, nog elke keer vinden Ultee en zijn generatiegenoten het een voorrecht om op de oudste golfbaan van de stad te vertoeven en af en toe een balletje te slaan. En straks is het gebeurd. Misschien dat de club in Loenen wordt voortgezet, maar veel hoop hebben de senioren niet.

En een andere club is geen optie. ‘Wie wil ons nou hebben?’ zegt Ultee. ‘Wij zijn oudjes, ze willen juist jonge mensen met een lage handicap. Ik heb ook helemaal geen fut meer om nog naar een andere club te gaan.’

Met het verdwijnen van de Old Course gaat niet alleen een bijzondere plek weg, maar wordt de druk op de Amsterdamse golfbanen nog groter. Wie een indruk wil krijgen hoe druk het nu al is, moet een kijkje nemen op Amstelborgh, op sportpark De Toekomst, op een ferme swing van de Old Course.”

Het laatste jaar?

Het jaar 2003 lijkt lange tijd het laatste jaar van AOC in Duivendrecht te worden. In 2002 hoorde AOC dat NS Vastgoed het terrein van AOC in 2004 wil gaan gebruiken voor grondstort. De spoorwegen willen het terrein alvast bouwrijp maken voor kantoren en woningen, hoewel daarvoor nog geen plannen zijn. Bij de gemeente is een kapvergunning aangevraagd. De vergunning betreft het kappen van 1.914 bomen.

AOC is in 2003 druk met een strijd tegen deze huuropzegging die het einde van de baan zou betekenen. De club schakelt advocaten in om zich te verzetten tegen het vroegtijdig bouwrijp maken en de kapvergunning. AOC schrijft een volgens de secretaris “juridisch sterk onderbouwde brief” en dient een bezwaarschrift in. De boodschap is dat AOC niet van plan is om zonder slag of stoot het terrein te verlaten. Leden inventariseren intussen de flora en fauna.

In opdracht van AOC wordt in verband met de bouwplannen grondonderzoek uitgevoerd: Rapportage grondonderzoek Crux, opgesteld door ir A.E.C. van der Stoel, 16 oktober 2003, “Ophogen AOC Terrein”. De conclusie: eventuele bebouwing moet op palen. In het rapport staat:

“BAM concludeerde eerder: ‘Van deze locatie is bekend dat de bodemopbouw zeer slecht is. Het huidige maaiveld ligt op circa NAP –2,5 m met een grondwaterstand van circa –2,6 m (polderpeil). NB. Dit terrein is een aparte polder in het gebied. Ter plaatse wordt tot NAP –6 m à NAP –7 m een slappe veenlaag aangetroffen. Daaronder worden samengedrukte klei en veenlagen aangetroffen tot een diepte van circa –9 m. Tot circa NAP –13 m wordt een zandlaag aangetroffen en daaronder tot circa NAP –20 (!) matig samengedrukte klei en siltige zanden. De te verwachten zettingen zijn dan ook aanzienlijk.’ Omdat het bovengenoemde grondonderzoek hoogstwaarschijnlijk niet het AOC-terrein zelf betrof en geen gegevens in de vorm van sonderingen beschikbaar zijn, is in opdracht van AOC nieuw grondonderzoek uitgevoerd.”

Crux stelt het maaiveld vast op 2,70 meter onder NAP. Over andere BAM-gegevens wordt niets gezegd. Verdere opmerkingen in het rapport: er zijn drie sonderingen uitgevoerd; ophogen van het terrein (bouwrijp maken) moet een jaar van te voren; wil je er een weg aanleggen, dan moet je drie jaar van tevoren beginnen met ophogen.

Opnieuw uitstel van executie

NS Vastgoed en AOC treden uiteindelijk in overleg over de plannen om het terrein bouwrijp te maken treden en deze onderhandelingen slagen. De club hoeft het terrein niet te verlaten op 1 januari 2004; op het laatste moment is er uitstel. Het goede nieuws wordt bekendgemaakt op de algemene ledenvergadering van 25 november 2003 waar 85 leden aanwezig zijn:

“Met NS Vastgoed is een principe-akkoord bereikt over een huurtermijn van vijf jaren (2004 tot en met 2008) voor het gebruik van de huidige locatie.”

AOC krijgt een optie op een zesde jaar maar daarover zal pas worden gesproken in het vierde contractjaar. Het clubhuis wordt eigendom van de NS. In het oude contract stond een verplichting dat AOC het clubhuis bij vertrek zou moeten slopen, als de huur zou worden opgezegd. AOC wilde van deze verplichting af.

“Voor de leden is dit geweldig mooi nieuws”, zegt voorzitter Frank van Nieuwburg in december in GOLFjournaal, het blad van de NGF dat jaarlijks zo’n tien keer aan alle golfers wordt gestuurd. Van Nieuwburg zit sinds 1995 in het bestuur, eerst als bestuurslid en secretaris en nu als voorzitter. Hij beschrijft 2003 als volgt:

“Het afgelopen jaar heerste er een mineurstemming. ‘Misschien is dit rondje wel het laatste rondje dat we hier ooit spelen’, zeiden AOC’ers afgelopen najaar tegen elkaar.”

“Op de dag van ons bezoek is ‘coryfee’ Vlasta Kupsch de bekers aan het poetsen”, vervolgt GOLFjournaal:

“De oud-topspeelster, nu lid van de wedstrijdcommissie, is al sinds 1940 lid van AGC en sinds 1990 van AGC en AOC. Dankzij baancommissaris Ger Bruinsma, al 25 jaar lid, is de baan ondanks een paar moeilijke jaren in een zeer behoorlijke staat.”

De komst van Heideliek

In oktober 2003 gaat Heideliek Wassink de horeca leiden.

Eind 2003 bereiken AOC-leden Margot Fehmers en Bauk Lankhof de 90-jarige leeftijd en A.L. (Bert) Funke treedt toe tot het bestuur; hij vervangt secretaris Peter van der Vlis. Ook al kan AOC nog heel wat jaren spelen op de huidige locatie, de Commissie Nieuwe Baan gaat gewoon verder met zoeken naar een nieuwe locatie, maar nu onder een nieuwe naam: Commissie Toekomst AOC.

Lees verder > 2004