Het bestuur bestaat in 2009 uit Rien Hagen (voorzitter), Bert Funke, Henri Rinck, Irene Vroom, Maaike. Hilbrand en Fabrice Delhaise. Annick Schreuder werkt parttime op het secretariaat; zij vervangt Caroline Breedveld.
Koude winter
De winter 2008-2009 is redelijk koud voor Nederlandse begrippen. Jef Kamps verruilt op een ochtend zijn ijzers voor zijn schaatsen.
De komst van jaarkaarten
Mede vanwege de economische crisis in de wereld en ook in Nederland wordt vanaf 1 januari begonnen met de verkoop van jaarkaarten voor 850 euro per jaar. En leden die vertrekken naar de nieuwe club in Loenen kunnen een speelrecht kopen voor 500 euro voor de periode 1 januari-1 juli 2009.
AOC-leden betalen in 2009 voor een lidmaatschap in totaal 866 euro inclusief NGF-bijdrage, ballenkaarten, contributie AOC en speelrecht, plus een cateringbijdrage van 150 euro. Omdat de toekomst van de baan onzeker is, meldt het bestuur het volgende:
“Nieuwe leden zijn wel participatie en entreegeld verschuldigd, maar deze worden vooralsnog niet gefactureerd. Pas na een gesprek met cq. duidelijkheid van de NS over het toekomst van de baan (verwachting medio september 2009) zal besloten worden om entreegeld en participatie te factureren.”
Bridge
Elke winter, op vrijdagen, wordt er gebridged in het clubhuis van AOC. In de AOC-nieuwsbrief vertelt Guusje Broex dat de deelname afgelopen seizoen ongekend hoog was:
“Soms wel tien tafels. Dat is ongeveer het maximum aantal tafels dat in de clubzaal past. Er moet ook nog wat ruimte overblijven voor leden die spelen en een versnapering zoeken aan de bar of in de serre. Het lukt ons, leden-bridgespelers, maar 20 minuten om uiterst geconcentreerd stil te zijn, daarna breekt het gekakel los terwijl de laatste tafels hun spel proberen af te maken.”
“Er is altijd gebridged aan het Zwarte Laantje”, vertelt Broex in een andere nieuwsbrief:
“In de AGC-tijd kwamen op dinsdagavond de kaarten op tafel en de bridge-traditie werd voortgezet door de AOC. Destijd organiseerde Ria [Bloem] de drives, maar toen ik in 1996 lid werd ben ik haar meteen gaan assisteren. Ria had er toen een hele klus aan. Alles werd met de hand gedaan. Na een hele middag spelen, ging een groepje mensen alle uitslagen verwerken. De papiertjes met de resultaten moesten uit de kaartenboekjes worden gehaald, op lijsten worden genoteerd en daarna werd alles uitgerekend. Voor sommige spelers duurde dat allemaal te lang, die wachtten het niet af en vertrokken.”
Er is veel veranderd sindsdien, volgens Broex:
“Eind jaren negentig kwamen de computerprogramma’s om de resultaten te berekenen. De briefjes waren er nog wel, maar de prijsuitreiking kon met de helft van de tijd worden vervroegd.”
Broex organiseert in 2009 de maandelijkse bridge-dag al bijna tien jaar en wordt al even lang geassisteerd door Alexandra Gerwig.
Geen succes in de competitie
Trude Kuperus neemt begin 2009 afscheid als competitie-coördinator. Ze is ruim tien jaar actief geweest voor de competitiecommissie.
In 2009 wordt geen enkel team kampioen en Dames 1 degradeert naar de tweede klasse. Dames 1 bestaat dit jaar uit Femke Kooistra, Fransje Bijnen, Maaike Hilbrand, Erika Keglovich, Cathelijne Verhees, Marieke Koers, Ilse Smit en Petra Olgers.
Dames 2 (reserve vierde klasse op dinsdagen) wordt vierde en handhaaft zich. Het team bestaat uit Marry Berkhout, Caroline Klein, Kathy Maat, Tessa Wiegerink, Lot Wout, Marianne Bruijn, Pia Esders en Titia van Erven Dorens).
Dames 1 in de seniorencompetitie, met dezelfde samenstelling als vorig jaar van wie “het oudste teamlid 75+ jaar is”, eindigt op de tweede plaats. Het team bestaat uit Anka Raaijen, Johanna Rijntjes, Alexandra Gerwig, Trude Kuperus, Jeanne Nebig en Maaike Schoorl.
Het tweede seniorenteam wordt vijfde. Dit team bestaat uit Jos Roosjen, Marion van Walbeek, Thalien Wesselink, Joos Hilbrand, Margriet van Agtmael, Angeline Rademakers, Irene Vroom en Marie José Grtenhuis.
Heren 1 (Floris Berkhout, Otto van Donk, Minck Vos, Robert Jan van der Weijden, Maarten Hendriks en Chris Veldkamp) speelt in een poule met Hattem (met in dat team onder anderen de bekende golfer Pem van Heek en de golfbaanarchitect Alan Rijks), Zwolle, Ede en de Goyer. AOC heeft veel hogere handicaps dan de tegenstander. Toch kan het team in de laatste wedstrijd kampioen worden als gewonnen wordt van de Goyer. Dat gebeurt niet, AOC wordt derde en blijft in de tweede klasse spelen.
Heren 2 speelt in de vierde klasse na promotie in 2007 en 2008. Door de laatste wedstrijd te winnen wordt het team vierde en weet Heren 2 zich te handhaven. Heren 2 wordt gevormd door Bart Borggreve, Bas van Stekelenburg, Michel Post, Erwin Ruder, Eelco van Kleffens, Teun de Jong, Pieter Rietbergen, captain Fabrice Delhaise en reserve Joris van Amerom.
Heren 4 (Peter de Lange, Bas Nielen, Jan Kees Mons, Michiel Rouppe van de Voort, Guy Weijer en Rien Hagen) wordt ook vierde en blijft in de reserve zesde klasse spelen.
Heren 3 mist net promotie; het team met Maarten de Gier, Erik van Heeswijk, Bert Funke, Kees Binnenkade, Joris van Amerom, Bob Bartelds (captain), Frits van Gelder en Hans Verheek (vaste reserve) wordt gedeeld tweede.
Het Heren 1 seniorenteam speelt in de open zesde klasse (zonder handicapverrekening, negen holes fourball better ball en achtien holes single). Het team wordt vijfde met de spelers Henk Tuin, Fred Laumans, Jaap Roosjen, Joost Timmermans, Dick Havenaar, Hans van Walbeek, Pieter van Essen en Rob Sträter.
Heren 2 senioren speelt in de DubbelNegen-competitie en wordt vierde. In dit team spelen Jip Molenaar, Folpmer Houwert, Jaap den Hollander, Jan Carel van Dorp, Kees van Es en Oswald Royaards.
Om volgend jaar – in 2010 – mee te kunnen doen aan de competitie moeten leden tenminste vier qualifying wedstrijden op AOC spelen. Het resultaat wordt berekend op basis van stableford tegen par (0 slagen, par = 2 punten).
Een bank van de WoeHeSen
De woensdag-heren-senioren, die het gehele jaar op woensdagmorgen spelen, schenken de club een zitbank. Ieder lid van de AOC die de leeftijd van 55 heeft bereikt is welkom bij de WoeHeSen, de afkorting van woensdagochtend-heren-senioren. Twee keer per jaar vindt er een uitwisseling plaats met een team van de AGC en van Kagerzoom.
Vlasta negentig, Jan Jonker overlijdt
Vlasta Kupsch viert op 12 maart 2009 haar negentigste verjaardag. Op de ledenvergadering wordt gezongen voor het oudste lid van AOC. In deze vergadering wordt ook een minuut stilte gehouden voor erelid Jan Jonker die op 23 februari op 85-jarige leeftijd is overleden.
Gert Mosler, de eerste voorzitter van AOC, schrijft het volgende In memoriam:
“Mr. Dr. Jan H. Jonker
10-1-1923 23-2-2009Op 23 februari 2009 overleed ons erelid Jan Jonker. De Amsterdam Old Course is aan hem veel dank verschuldigd. Jan heeft meer dan 40 jaar op onze baan gespeeld. In augustus 1984 nam hij afscheid als voorzitter van de AGC. Maar nog geen jaar later gaf het AGC-bestuur hem het mandaat om een nieuwe baan te vinden. Dat is de Houtrakpolder geworden waar de AGC in 1990 naartoe verhuisde.
Jan Jonker werd de drijvende kracht achter de oprichting van de AOC in de zomer van 1990, de organisatie en haar voortbestaan. Evenals de verdeling van de boedel (het is ook thans nog een delicaat punt waarover beter gezwegen dan gesproken kan worden: het biljart verhuisde mee met de AGC).Ondergetekende bood aan om “ergens” te helpen indien daaraan behoefte zou zijn. De verrassende reactie van Jan Jonker was of ik dan maar voorzitter van die nieuwe golfclub wilde worden. Hijzelf ambieerde geen bestuursfunctie, laat staan het voorzitterschap. Zijn liefde lag bij de baan. Jan werd en bleef de Baancommissie.
Echtgenote Lien werd het allesbezielende lid van de Handicap- en Regelcommissie.Het cliché van de steun van “de vrouw achter de man” gaat niet op. Jan en Lien hebben jaar in jaar uit hun hart en ziel in de AOC gelegd. Zij waren de drijvende krachten waarvoor wij hen veel dank verschuldigd zijn.
Toen ik als voorzitter gevraagd werd was mijn eerste wedervraag: wat zijn de toekomstkansen. Immers, in de zomer 1990 stond in het huurcontract met de NS dat de huur op 1 januari 1995 zou eindigen. Dat leek mij een niet aantrekkelijke, korte termijn. Doch Jan had contacten gelegd met een hoge NS-functionaris, belast met de ruimtelijke ordening, het bezit en de ontwikkeling daarvan van de NS. Deze, volgens Jan sympathieke functionaris, leek te vertrouwen (“hij was de beginselen van de VVD toegedaan”). Hij sprak, geen juridisch bindende toezegging, als verwachting uit dat het wel 2015 zou worden alvorens de AOC de baan zou moeten verlaten. Eerst nu blijkt hoe wijs die haast twintig jaar geleden gedane voorspelling was.
Toch bleef ook in de jaren 1990 – 2000 onzeker hoe lang ons voortbestaan door de NS zou worden gedoogd. Zekerheid viel toen niet te verkrijgen. Daarom werd uitgezien naar een andere locatie. Jan was als lid van de CoGo, de commissie van de NGF, belast met het vinden van locaties, organisatie en opzet van nieuwe banen, als geen ander in staat om vast te stellen waar in de groene zones rond Duivendrecht wellicht de kans voor een nieuwe baan zou bestaan. Dat was geen gemakkelijke opgaaf. In de jaren 90 was de aversie tegen golf, als elitesport, nog groot en agrarisch groen respectievelijk groene natuur waren heiliger dan een golfbaan.
Jan vond als alternatief een terrein in de gemeente Loenen (niet het terrein waar nu een golfbaan voor ons wordt gerealiseerd), groot genoeg voor negen holes. Er is door hem veel moeite gedaan om aansluitende percelen te vinden opdat 18 holes zou dan kunnen worden gerealiseerd. Dat lukte niet.
Wel is daarop door Jan van de gelegenheid gebruik gemaakt de baan in Duivendrecht te herinrichten; zo is de achtste hole ontstaan en zijn andere wijzigingen/verbeteringen aangebracht.
Meer dan terecht werd Jan Jonker tot erelid benoemd toen hij als actieve voorzitter van de Baancommissie afscheid nam in 1995.
Jan verdient een ereplaats in onze gedachten; de herinnering aan hem leve voort.Gert Mosler
Naschrift: Toen in 2008 in de wedstrijdcommissie werd besloten de Jan en Lien Jonker beker weer in ere te herstellen (de foursome strokeplay-wedstrijd was voor het laatst gespeeld in 2000), had Irene Vroom de eer hem te bellen of hij zijn beker wilde uitreiken. Irene kreeg toen te horen dat hij zijn naam alleen wilde verbinden aan een echte wedstrijd en niet aan een of andere funwedstrijd. Jan Jonker heeft toen in het bijzijn van zijn van zijn vrouw Lien op 12 mei 2008 de Jonkerbeker zelf kunnen uitreiken en was daar erg trots op.”
Op haar 90ste verjaardag wordt Vlasta toegesproken door Aleida Schreuder:
“‘Hoerrraah Vlasta!..’, een begroeting die ik eigenlijk spiegel want zo begroette jij mij en andere leden van de wedstrijdcommissie. Eigenlijk denk ik iedereen om je heen. Alles is vrolijk aan jou, je glinsterende ogen, je glinsterende juwelen en je glinsterende prijzen. En niet te vergeten de glinsterende kleur van je auto (metallic paars). Een feest dus om samen met jou een wedstrijd te leiden en prijzen te mogen uitdelen. Vlasta maakte deel uit van de wedstrijdcommissie.
Twee voorvallen zijn me goed bij gebleven. De keer dat een deelnemer aan een wedstrijd gehaast en als laatste bij de wedstrijdtafel verscheen. Natuurlijk kreeg hij ook een enthousiaste begroeting. Hij greep naar zijn scorekaart en zei dat zijn geld in de auto lag en hij na de wedstrijd wel zou betalen. Terwijl ik na zat te denken hoe je hierop zou moeten reageren keek Vlasta de gehaaste jongeman aan en riep vrolijk: “Ga maar halen! Een absolute duidelijke boodschap op een vrolijke toon en het werd de jongeman duidelijk dat hierover geen discussie mogelijk was. Hoerrraah, onthouden dacht ik.
Een ander voorval was dat ik een idee had om als wedstrijdcommissie iets eens heel anders aan te pakken. Het ging over de prijzen. Om naast haar glinsterende prijzen ook functionele prijzen te introduceren, zoals golfballen en dergelijke. Ik presenteerde enthousiast mijn ideeën aan Vlasta en zij keek me vrolijk knikkend aan. Toen ik was uitgesproken zei ze: Oh vind je dat? Interrrressant! Alweer een duidelijke boodschap op een vrolijke toon en met die rollende rr zoals in hoerrraah. Helaas, dacht ik, geen schijn van kans, maar wel onthouden.“
De verborgen kamer van prins Bernhard
In Het Parool verschijnt in 2008 een artikel van Steven van der Gaag over AOC. De kop luidt “De verborgen kamer van prins Bernhard”. Het is onderdeel van een serie rubrieken met de naam “Pronkstukken”. Hieronder is een groot stuk van het artikel te lezen:
“In het najaar liep hier nog een vos,” zegt Chris Veldkamp, golfjournalist en lid van golfclub Amsterdam Old Course. Een vos in de Bijlmer. Tijdens een wandeling langs de negen holes wordt deze gedachte met elke stap minder onwaarschijnlijk. Genoeg te eten. Een meerkoet zoekt met haar kroost de bescherming van een poeltje; de fazant stapt met een lichte, arrogante tred richting de green.
Een paadje leidt naar deze groene oase in het verrommelde gebied rond de Arena. “Hier liep het Zwarte Laantje, dat waarschijnlijk Amsterdam met het kasteel van de Heeren van Aemstel in Ouderkerk verbond,” zegt Veldkamp. Het clubhuis ligt aan het enige stukje dat resteert: Zwarte Laantje 4.
De Amsterdamsche Golf Club (A.G.C.) huurde in 1934 het Engelse architectenbureau Colt, Alison en Morrison in om voor de Duivendrechtsen polder een baan van achttien holes te ontwerpen. Vijf van deze oorspronkelijke holes liggen er nog steeds, gescheiden door lanen van bomen.
Een specht roert zich. Het gebied was ooit een vogelreservaat, maar dat was niet voldoende om de baan in zijn volle glorie te behouden. “De grond is namelijk van de Nederlandse Spoorwegen.”
De aanleg van de spoorlijn Schiphol-Weesp en station Duivendrecht betekende het einde van de achttien-holes baan in 1990. A.G.C. verhuisde naar een nieuwe baan in het recreatiegebied Houtrak. Circa 180 leden bleven de oude baan trouw en gingen onder de naam Amsterdam Old Course verder op een negen-holes baan.“Eeuwig zonde,” vindt Veldkamp nog altijd. “In Engeland zijn golfbanen van deze architecten heilig.” Die status heeft Amsterdam Old Course niet. De laatste bedreiging vormde de Utrechtboog – de spoorverbinding tussen Utrecht en Schiphol – waarvan de betonnen peilers sinds 2006 als ingeslagen meteorieten tussen het groen staan. “Eind 2011 loopt het huurcontract af. We houden de vingers gekruist,” zegt Veldkamp bij terugkeer op het terras van het karakteristieke clubhuis – opgetrokken uit roodbruin baksteen en met een rieten dak.
“Veel mensen denken dat het een verbouwde boerderij is, maar de architect F.A. Warners heeft het daadwerkelijk als clubhuis ontworpen.” De verschraalde lucht in de ‘woonkamer’ verraadt dat hier menig feestje is gevierd. “Warners heeft de ruimtes bewust klein gehouden zodat de leden met elkaar in gesprek raakten.”
Waar mensen met elkaar in gesprek raken, ontstaan verhalen. Soms waar, soms niet. Maar ze worden overgedragen van lid op lid. Zo gaat het verhaal dat Prins Bernhard boven in een klein kamertje wel eens de nacht doorbracht.
Boven zijn de kleedkamers. De avondzon geeft de vele houten lockers een warme gloed. De ruimte is verder leeg, maar wie een locker openmaakt, stuit op prachtige stillevens van de golfsport: witte schoenen met een plukje gras aan de hak; twee clubs gekruist tegen de wand; een felgele golfbal onderin als een relikwie van een hole-in-one.
In de hoek zit een deur. Daarachter moet de verborgen kamer van Bernhard zijn.Veldkamp opent het slot. Je verwacht een bed. Het blijkt een rommelhok. “Het is een leuk kamertje,” zegt Veldkamp. “Bernhard was een fanatiek golfer en regelmatig te gast op golfclubs in het hele land.”
Maar waarom heeft Bernhard hier geslapen? En met wie? Op zulke momenten sluit de vereniging zich als een mossel. Sommige verhalen reiken niet buiten de muren van de kleedkamer, de buitenstaander achterlatend met de gedachte dat een vos zijn streken niet verliest.
Kampioenen
Fransje Bijnen en Otto van Donk winnen in 2009 het clubkampioenschap matchplay. De strokeplay-kampioenen zijn Femke Kooistra en Floris Berkhout.
Maaike Hilbrand en Maarten Hendriks verdedigen in 2009 met succes hun titel in het clubkampioenschap mixed foursomes matchplay. Het foursome-clubkampioenschap voor dames (Kupsch Coupe) wordt gewonnen door Maaike Hilbrand en Cathelijne Verhees. De winnaars in het foursome clubkampioenschap voor heren (Jonker Beker) zijn Bas van Stekelenburg en Pieter Rietbergen.
Ilse Smit en John Brodie winnen in 2009 voor de derde keer op rij het clubkampioenschap matchplay voor senioren, dat sinds 2007 bestaat. Beiden winnen dit jaar ook het clubkampioenschap strokeplay voor senioren. Dit bestaat sinds 2008 voor heren senioren en sinds 2009 voor dames senioren.
Old Course Loenen gaat open
In het laatste weekend van juni in 2009 wordt de 9-holes baan van Old Course Loenen geopend. Er is een tijdelijk clubhuis. Loenen en AOC hebben geen broer-zus verhouding of een dergelijke relatie tot elkaar gekregen. AOC heeft weer enige toekomst en gaat gewoon verder waar het is gebleven. Wel stappen AOC’ers over naar OCL. Sommigen worden lid op OCL en blijven lid op AOC.
Baanrecord
Via de De Telegraaf Annexum Links Challenge op AOC plaatst Kees Binnenkade zich voor de halve finale op Noordwijk en vervolgens voor de finale in St Andrews. Maaike Hilbrand vestigt tijdens de Telegraaf Annexum Links Challenge een nieuw baanrecord voor dames op de nieuwe baan (de baan na de renovatie in 2005-2006). Ze speelt een ronde in 71 slagen (37-34; level par voor de dames).
Op zondag 2 augustus 2009 is AOC gastheer van een wedstrijd van de Gof4Holland Amateur Tour, 36 holes strokeplay. De wedstrijd waaraan ook goede AOC-spelers meedoen wordt gewonnen door een niet-lid, Sander Plug. Hij wint met een totaal van 145 slagen. In de middag maakt hij 71 (+1), een baanrecord voor de heren.
Geen baan in Nederland is zo vaak aangepast als de golfbaan in Duivendrecht en wellicht zijn er mede om die reden weinig baanrecords bekend. De laagste scores sinds 1990 – op AOC en door AOC’ers – zijn gemaakt in 1994 toen de par 70 was. Aleida Schreuder maakte dat jaar 66 en Frank van Nieuwburg 61.
NGF-directeur op bezoek
De NGF krijgt dit jaar een nieuwe directeur, Jeroen Stevens. Henk Heyster, de vertrekkende directeur, wordt uitgenodigd voor een bezoek aan de Amsterdam Old Course en krijgt van AOC-voorzitter Rien Hagen “een greenfeekaart voor het leven”.
Het einde van de kastanjeboom
Op hole 5, de par 3, wordt tot verdriet van veel leden en tot vreugde van veel andere leden de tien meter hoge boomstronk verwijderd. Deze kastanjeboom, karakteristiek voor de par 3, is al enkele jaren dood. In de nieuwsbrief van de club wordt als reden genoemd voor het verwijderen van de boom:
“Het gevaar voor omvallen en dus het gevaar voor de golfers werd te groot.”
De boom was verpulverd en als hij bij een flinke wind was omgevallen, dan had hij nog geen vlieg gedood. In werkelijkheid wordt de boom weggehaald omdat veel leden er een hekel aan hebben, onder wie – naar verluidt – de nieuwe greenkeepers Dale Northway en Paul Willoughby …
De kastanjeboom sierde de eerste scorekaart na de renovatie van 2005 en 2006.
Een kroeskarper op AOC
In de nieuwsbrief wordt bericht over een natuuronderzoek van ecoloog Ilco van Woersem in en om het AOC- golfterrein. Dat onderzoek gebeurt in verband met de tijdelijke plaatsing van een Nuon-warmtestation voor het Endemol-kantoor dat gebouwd wordt naast de golfbaan. De ecoloog hoort in juni en juli op het AOC-terrein een braamsluiper en grasmussen en er vliegen veel aardige vlinder-, hommel- en libellesoorten rond. En:
“Tijdens de zeer uitgebreide visbemonstering zijn zeelt, baars, tiendoornige stekelbaars en kroeskarper gevangen. Er zullen waarschijnlijk meer algemene vissoorten in de sloten langs het golfterrein voorkomen.”
Van Woersem is zeer verrast dat hij een kroeskarper in de sloot ziet zwemmen. De kroeskarper staat als “kwetsbare soort” op de Rode Lijst en is de enige originele Hollandse karper. De andere karpers zijn vroeger door de Romeinen in Nederland uitgezet. Deze vis leeft in het veengebied. De kroeskarper wordt maximaal 54 centimeter lang en weegt dan 3 kilo. De ecoloog kwam vroeger, begin zeventiger jaren, vaak op het golfterrein:
“Toen had mijn oom, de heer Joop Andriese, er tientallen nestkasten hangen en inventariseerde hij het gehele terrein op broedvogels. Toen broedden er vele paren torenvalken, een paartje boomvalken, ransuilen en vele gekraagde roodstaarten en grauwe vliegenvangers, soorten die anno 2009 zeldzaam zijn geworden, en rond Amsterdam nagenoeg verdwenen zijn.” (Meer over Andriese en de vogels op AOC bij 1983.)
Golf wordt olympisch
Ilse Smit plaatst zich in 2009 voor de finale van het ABN AMRO Neary Kampioenschap. In deze wedstrijd op Het Rijk van Nunspeet eindigt ze op een gedeelde derde plaats.
In dezelfde maand, oktober, komt de golfsport wereldwijd in het nieuws. De plenaire vergadering van het Internationaal Olympisch Comité, bijeen in Kopenhagen, besluit dat golf wordt toegelaten als olympische sport op de Spelen van Rio de Janeiro in 2016.
Drie jaar erbij maar een hole minder
Eind 2009 wordt bekend dat NS Poort (voorheen NS Vastgoed) de huurovereenkomst tot en met 1 januari 2015 verlengt. Het betekent eigenlijk drie jaar erbij, omdat er al zekerheid bestond tot 2012, maar het bestuur verkoopt de overeenkomst als “vijf jaar erbij”. In elk geval heeft de club na 2009 nog vijf jaar te gaan op de baan in Duivendrecht.
De “huurbaas” besluit verder de parkeerplaats op te knappen en groter te maken. Dat gebeurt eind 2019 maar betekent wel dat allerlei relatief nieuwe plantenvakken met hortensia’s weer verdwijnen. Ook de halfdode boom pal voor de ingang van het clubhuis verdwijnt. De nieuwe lay-out vereist een hoger net langs de rechterkant van de driving range.
Eind 2009 wordt ook duidelijk dat AOC de par-3 zevende hole dreigt te gaan verliezen vanwege een spoorverdubbeling die onderdeel is van het Ontwerp-Tracébesluit OV Saal. AOC stuurt in oktober – de inspraakfase – een protestbrief, want met acht holes heeft de club geen volwaardige golfbaan.
AOC als “geheimtip”
In het najaar neemt Bert Funke na zes jaar afscheid van het bestuur. Marie-José Grotenhuis wordt de nieuwe secretaris. Zij noemt AOC één van de best bewaarde geheimen van golfend Amsterdam en omgeving:
“Ik wil graag een bijdrage leveren aan een geweldige toekomst van deze ‘geheimtip’.”
Ook Fabrice Delhaise treedt eind 2009 uit het bestuur. W. (Willem) Hondius treedt toe. Hij wordt vice-voorzitter met als aandachtspunt “de marketing van de AOC”.
In de najaarsvergadering wordt medegedeeld dat de club afscheid heeft genomen van clubmanager Caroline Breedveld. Annick Schreuder, die haar al verving, blijft haar taken overnemen. Zij werkt maar enkele dagen per week voor de club. Schreuder is een goede golfer. Ze heeft eind 2009 handicap 5,4, zo wordt verteld in in de nieuwsbrief:
“Vier keer was ze Nederlands kampioen foursome, in 1990 en 1991 en tien jaar later in 2000 en 2001. Twee keer als lid van Broekpolder en twee keer als lid van haar huidige homecourse, de Hilversumsche Golf Club. Ze heeft ook tien jaar in de nationale selectie gezeten. Al op haar vijftiende begon ze op Golfclub Kralingen met golfen. Later werd ze lid van Broekpolder en nu speelt ze sinds zestien jaar op de Hilversumsche Golf Club.”
Havikongeluk
Valkenier Hans Klijn is nog steeds actief op AOC. In de winter loopt een van zijn konijnenjachten bijna fataal af voor een van zijn vrouwtjeshavikken. De vogel knalt tegen het raam van het clubhuis en dondert neer. De klap is zo groot dat een afdruk op het raam duidelijk zichtbaar is. De vogel ligt roerloos in de tuin maar tot ieders verbazing leeft de havik nog en komt ze langzaam bij. De valkenier vertelt dat het de eerste seizoensactie is van dit haviksvrouwtje:
“Ze zat een konijn achterna, die kwam uit het bosje bij de boom van tee 1. Dit konijn racete in rechte lijn richting clubhuis en week pas op het laatste moment uit naar links. De havik die met een vaart van 50 kilometer per uur vloog kon niet meer remmen of uitwijken en knalde op het raam.”
Tienduizenden visits
De website van de club is gemeengoed geworden. In 2009 wordt de site 56.316 keer bezocht (56.316 “visits”). Per bezoek zijn er gemiddeld 7,2 pagina’s bekeken (409.448 pages). Per dag komen er gemiddeld 154 bezoekers (toen de website net begon waren dat er zo’n zeventig). De site is bezocht door AOC’ers (87,8 procent), via zoekmachines (10,4 procent) en via links op andere websites (1,7 procent).
Unieke ligging
Er zijn in 2009 nog steeds golfboeken waarin alle Nederlandse golfbanen vermeld staan. In de gids Golfbanen van Nederland staat AOC zo omschreven:
“Amsterdam Old Course is een golfclub die men na een bezoek niet snel vergeet. Onder de rook van Amsterdam, naast de Arena, langs de A2 en overspannen door een immens spoorwegviaduct, vindt men onder de zeespiegel een uitdagende 9-holes golfbaan in een uniek stukje natuur. De intimiteit en de beslotenheid van deze course, volledig ingeklemd, is bewaard gebleven. Opvallend is de rust die men tijdens het spelen ervaart.
Door de enorme bouwactiviteiten van de Nederlandse Spoorwegen (de Utrechtboog) op het golfterrein, heeft de baan veel te lijden gehad. Door verlenging van het huurcontract met NS (de grond) met 5 jaar zijn de bouw van een nieuwe driving range, nieuwe lockers, de renovatie van het clubhuis restaurant etc. inmiddels afgerond. Diverse aanpassingen aan de baan en de aanleg van een 3-tal nieuwe holes door architect Frank Pont zijn een feit.
De baan heeft een afwisselend karakter, brede, doch ook smalle fairways, hoogteverschillen en veel prachtige oude bomen. De haast ongerepte natuur op sommige delen met veel flora en fauna dragen hiertoe bij. De Old Course telt nu liefst 6 par-4, 1 par-5 en 2 par 3’s, met een totale lengte van 5454 meter. Het zou doodzonde zijn als deze baan in de toekomst zou moeten wijken voor nieuwbouw.
De ligging van het clubhuis is heel centraal. Vanaf het terras heeft men goed zicht op de tees van hole 1 en hole 3 en de greens van hole 2 en hole 9. Heel bijzonder is de aanwezigheid van de Arena bijna in de achterluin en de Utrechtboog, gedeeltelijk boven je hoofd geeft een haast futuristisch beeld.
Opvallend prettig is ook de ongedwongenheid van leiding en personeel. Geen gehaast, maar vooral gezelligheid op het rustigste terras van Amsterdam! Na de uitbreiding is deze baan nu zeker een aanrader voor zowel de hoge als lage handicapper(ster). Nog steeds is het hier een oase van rust met een van de meest karakteristieke en sfeervolle clubhuizen van Nederland en het mooiste terras van Amsterdam. Geliefd, niet alleen bij golfers maar ook bij natuurfreaks en vogelwatchers.”
Nieuwe-leden commissie
De DAI is zoals elk jaar een succes. Er doen in 2009 158 individuele spelers eens of vaker mee. In totaal worden 852 golfers geteld. Op de topavonden telde de DAI-commissie 65, 72 en 75 spelers.
Maar de club sluit het jaar af met een netto ledenteruggang van 30. Dat heeft vooral te maken met de economische crisis en met de opening van de baan in Loenen. “Gezien de opening van Old Course Loenen is het een bescheiden aantal”, zegt voorzitter Rien Hagen in de nieuwsbrief:
“Inmiddels hebben zich al weer twaalf nieuwe leden aangemeld en het nieuwe jaar is net begonnen! Maar er kunnen er nog een paar bij. Ik wil u oproepen onder het motto ‘ieder lid draagt een nieuw lid voor’ in uw eigen omgeving te werven. Het bestuur streeft ernaar om nieuwe leden zo snel mogelijk te spreken zodat er tussen aanmelding en spelen maar een heel korte tijd ligt.”
Er wordt een nieuwe-leden commissie opgericht die zich gaat inzetten om nieuwe leden aan te trekken. De commissie bestaat uit Lot Wout (voorzitter), Marry Berkhout, Yvo Heiligers, Michiel Rouppe van der Voort en Nicole Voorhuis. In het jaarverslag vat penningmeester Henri Rinck de ontwikkelingen als volgt samen:
“Het resultaat voor 2009 geeft duidelijk de trend weer van het aantal afnemende leden. Daarom is door het bestuur voor de komende jaren een commissie ‘nieuwe’ leden in het leven geroepen, om hopelijk komend jaar al een ‘trend’ breuk te realiseren. De greenfee-inkomsten blijven stijgen en bedroegen afgelopen jaar EUR 55.000. De stijging van deze inkomsten geven enerzijds weer dat de lay-out en conditie van onze baan zeer gewaardeerd wordt, anderzijds ook dat men vaker besluit om te spelen op basis van greenfees i.p.v. lid te worden. Dit is een algemene tendens, welke ook hoog op de agenda staat van het NGF. (…) Door het dalend aantal leden en de afhankelijkheid van de greenfee-inkomsten, blijven de komende jaren een grote ‘financiële’ uitdaging. (…) Daarom is de aandacht van het bestuur voornamelijk gericht, om met behoud van de huidige ‘informele’ en ‘gezellige’ cultuur, de inkomsten te verhogen. Dit het liefst met een groeiend aantal leden en sponsoren.”
Kerstdiner
Aan het eind van het jaar is er een groot kerstdiner in het clubhuis, een initiatief van Herman Denkers en zijn staf. Het diner is zo succesvol dat er volgens velen een nieuwe traditie is geboren.
Overleden
In november overlijden de oud-AOC-leden Mark Rottinghuis en Paul Geerdink.
Amsterdam Old Course Kroniek 