Het bestuur bestaat in 1991 uit voorzitter Gert Mosler, secretaris A.W. Van der Vegt, penningmeester W.Ch. van den Berg, J.H.F. Flink en R. (Rob) Moscou. Jan Jonker is baancommissaris.
Het secretariaat is in handen van mevrouw S. (Sophie) baronesse van Ittersum. In een clubbladinterview vertelt ze dat eerder secretaris is geweest van de Noordhollandse Golfclub en dat ze ook heeft gewerkt voor de NGF.
G. (Gerrit) van Meerveld is in 1991 de caddiemaster. De professionals op AOC zijn Nigel Lancaster en Michael Yarnold.
Greenfeeregeling en competitieregeling
De twee Amsterdamse clubs hebben onderling een greenfeeregeling; AGC’ers mogen drie maal per jaar op AOC spelen en andersom, tegen een kortingstarief.
AGC heeft op de nieuwe locatie nog geen A-status omdat de greens een slechte kwaliteit hebben. Er is daarom een competitieregeling: Het eerste herenteam van AGC en één seniorenteam heeft de (9-holes) baan van AOC als thuisbaan.
Sommige leden vinden dat het tijd is dat AOC de criteria voor competitieteams gaat richten op het niveau van spelers. Bestuurslid Rob Moscou zegt in een ledenvergadering dat bestaande en zelf geformeerde teams bestaansrecht hebben. Er zijn volgens hem te weinig zeer lage handicappers, als ze al uit hun team weg willen, om nu al een echt “A-team” te kunnen formeren. Dumm Smit zegt dat het goed is om nu al voor de volgende jaren na te denken over een A-team met lage handicaps.
Birdy Bulletin en The Old Course News
AGC blijft het Birdy Bulletin houden als clubblad, AOC werkte in 1990 een jaartje met een nieuwsbrief maar in 1991 komt er een clubblad, The Old Course News. Die naam wordt bedacht door Els Hoekstra. C.M.J. (Lia) Van den Berg-Horst is de voorzitter van de redactiecommissie.
Aan de komst van het clubblad ging een enquête vooraf over de wenselijkheid ervan. Van de 370 verstuurde formulieren worden er 74 ingevuld; 70 van die 74 leden zijn voor een clubblad.
The Old Course News nummer 1 verschijnt in het najaar van 1991. De voorzitter schrijft daarin:
“In juli 1990 [op 4 juli] is door de Amsterdamse Golf Club de AGC Duivendrecht als dochtervereniging (‘een afdeling’) opgericht, waaraan ingaande 1 oktober 1990 de oude baan met het clubhuis in gebruik werd gegeven. De Amsterdamse Golf Club vertrok eind september naar de nieuwe baan te Halfweg, in het recreatiegebied Houtrak. (…)
Nadat de tassenlabel al aangaf dat de ‘oude baan’ door onze club wordt bespeeld, wordt binnenkort ook de naam van de club gewijzigd in Golfclub Amsterdam Old Course.”
Er verschijnt in 1991 twee keer een clubblad. Op de ledenlijst van 1991 staat nog de voorlopige naam van de club die nu op de baan in Duivendrecht speelt: “AGC Duivendrecht”, opgericht op 4 juli 1990. De eerste ALV onder de naam Amsterdam Old Course wordt gehouden op 10 december 1991.
In het colofon van het clubblad staan de data zo genoteerd:
Golfclub Amsterdam Old Course
opgericht 4 juli 1990
Clubhuis en baan (sedert 1934)
Zwarte Laantje 4
1099 CE Amsterdam
Dat “sedert 1934” zal voorlopig niet verdwijnen in uitingen van AOC, maar “sedert” wordt wel “sinds”. Vaste illustrator in het clubblad is Maarten Boom.
In elk clubblad staan de handicapveranderingen van leden in de afgelopen maanden. Soms staat wordt de “grootste zakker” eervol vermeld.
“Jongens tegen meisjes”
In de eerste jaren van AOC speelden “de meisjes” hoofdzakelijk met elkaar, op maandag, vertelt Vlasta Kupsch later (in 2010) aan Wilma Steverink: “Wij speelden achter de heren op maandagochtend.”
Op een gegeven moment kwam het tot een wedstrijd tussen die heren en dames (“de ongeveer 60-plus club”).
“Onze nieuwsgierigheid was gewekt. Wie zijn zij? Hoe heten zij? En omdat de heren voor ons waarschijnlijk dezelfde vragen hadden, stelden zij ons voor om een 9-holes wedstrijd tegen elkaar te spelen. Wij dachten dat wij wel twaalf meisjes zouden kunnen leveren en de voorzitter van de AGC Duivendrecht vond het goed dat de baan van 9 tot 12:30 uur voor ons vrijgehouden werd. En wij startten op alle tees precies op dezelfde tijd. Na deze wedstrijd op 10 juli 1991 boden de heren spontaan een lunch aan en wij een drankje. De heren offreerden twee eenvoudige prijzen voor de neary’s op hole 5 en 8 terwijl de dames ook een prijs beschikbaar stelden.”
De damesgroep in deze wedstrijd bestond uit Vlasta Kupsch, Margot Fehmers, Marëtte Fehmers, Rietje Sellies, Trudy Hovy, Jane Ultee, Agnes Dorsman, Pien Eberwein en Jeannet de Jongh.
Huurcontract
AOC heeft nog een huurcontract tot 1 januari 1997. In een interview in het clubblad zegt Gert Mosler dat de provincie Noord-Holland nog steeds op het standpunt staat dat “dit terrein groengebied moet blijven tot het jaar 2000.”
Prijzenkast en hole-in-one bord
In 1991 wordt een eerste prijzenkast naast de open haard geïnstalleerd (de tweede volgt in 1992) en er wordt een hole-in-one bord gemaakt voor aan de muur in het clubhuis. Dat gebeurt kort nadat Yvonne Moscou, de vrouw van toenmalig bestuurslid Rob Moscou, een ace maakt op de par-3 achtste van 96 meter [de hole bestaat niet meer maar lag vlak bij de eerste green]. De namen van spelers die daarvoor een ace hebben gemaakt verschijnen niet op het bord …
Wedstrijden
Het seizoen van de club die nog steeds AGC Duivendrecht heet begint in deze periode nog steeds met een Vossenjacht. Enkele andere wedstrijden die in 1991 op de kalender staan:
- Amsterdamse Beker (“Tegen Par; Wisselbeker wordt aangeboden door A.G.C. Amsterdam”)
- Jonker Beker (deze beker stamt uit 1990 en is in deze tijd een wedstrijd mixed foursome strokeplay, maximale handicap 28)
- vijf keer een Zomeravondwedstrijd
- Duivendrechtbeker (strokeplay, handicap 36 en lager)
- Nico C. Vos Beker (strokeplay in deze tijd, maximale handicap 36 en GVB)
- Dames Foursome Beker (matchplay)
- Rabbit Prize (stableford, 36 en GVB)
- Crazy Wedstrijd
- Chapman foursome (hcp 0 tot GVB)
- Consolation Cup
- Wildwedstrijd
- Knockout competitie
- Wintergekken Wedstrijd/Sinterklaaswedstrijd (7 december)
- Sinterklaaswedstrijd
De Crazy Wedstrijd – 3 stokken strokeplay, hcp 0 tot GVB – bestaat nu (2019) al lang niet meer, net als de Chapman foursome. De Rabbit Prize (hcp 21-36 + GVB op AOC) is een wedstrijd die ook in de AGC-tijd bestond.
Wintergekkenbeker
De Wintergekkenbeker, ingesteld in 1949, staat in 1991 voor het eerst in decennia weer op de agenda. In een clubblad wordt verteld over de geschiedenis van de beker:
“Waarschijnlijk is het één van de oudste, maar tevens zeker één van de lelijkste bekers van onze club. In de oorlogsjaren was er naar overlevering weinig vertier en de heer Smits van Oyen nam het initiatief om de Wintergekkenbeker te verspelen. De Beker werd in 1943, in een tijd dat zilver niet meer beschikbaar was voor wedstrijdtrofeeën, vervaardigd door de heer Smits van Oyen. Het loodzware kleinood werd uit een roestvrijstalen as gedraaid door de heer Smits van Oyen, die bij Hoogovens werkzaam was. Conform de enige inscriptie verspeeld op 28 december 1943 en gewonnen door J.L. Kalff. De naam kon er nog in worden geslagen maar de beker is te hard voor de huidige graveertechniek om de winnaars erin te graveren.”
De beker wordt in 1992 weer “te voorschijn getoverd uit de AGC-schatkamer” door een oud lid, Paul Horn. In 1993 wordt de zoon van de heer Smits van Oyen uitgenodigd om mee te spelen.
Dames Foursome Beker
I. (Ilse) Smit-Verkroost & B.J.D.A. (Stan) Wijnant winnen de “Dames Foursome Beker”. In dit jaar geldt bij deze wedstrijd een maximum handicap van 24. “De Dames Foursome Beker is een wedstrijd die al sinds jaar en dag verspeeld wordt op AGC,” zo is te lezen in het clubblad:
“Echter de Dames Foursome Beker ging mee naar de ‘nieuwe club’. Door het initiatief van Thea Feith-Duyvis, die een schitterende bokaal met replica’s ter beschikking stelde, is het mogelijk deze wedstrijd te blijven spelen.”
De clubkampioenschappen strokeplay van 1991 gaan over 36 holes. De eerste clubkampioenen strokeplay van AOC zijn Cora van Doorn en M. Wijnant. Jan Ede Kuipers en Cora van Doorn winnen het eerste matchplay-clubkampioenschap van AOC. De “All-over prijs Maandbekers 1991” gaat naar Pier Star Busman.
DAI
Jaap Haringsma is voorzitter van de wedstrijdcommissie. Hij zet de dinsdagavonden op, die later DAI gaan heten. Die wedstrijden zorgden voor een goede sfeer, vertelt voorzitter Mosler in 2010 aan Wilma Steverink in een interview:
“Op de club was nooit ruzie. We werkten heel prettig binnen het bestuur. Niks gemerkt van groeiperikelen. De dinsdagavondcommissie zorgde dat het vanaf de eerste dag oergezellig was. Jaap en Trees Haringsma regelden dat, bijgestaan door Ria Bloem en Vlasta Kupsch. Jaap en Trees waren de ziel van de DAI. De eerste horecapachter met zijn vrouw, herinner ik me als prima (…).”
De Duif
In 1991 wordt voor het eerst om “de Duif” gespeeld. De houten trofee in de vorm van een duif, zo vertelt Jef Kamps jaren later in het clubblad, wordt op 28 augustus 1991 voor het eerst uitgereikt aan AGC. Het doel is dat de heren senioren van AOC en AGC voortaan twee keer per jaar strijden om de Duif. In de holle ruimte van de duif bevindt zich een papierrol en daarop wordt geschreven wie wanneer gewonnen heeft.
De Old Course Golfdagen
Op 31 augustus en 1 september 1991 houdt AOC de “Duivendrecht Golf Dagen”, invitatiedagen met als doel om leden te winnen. Op beide dagen worden een wedstrijd en clinic gehouden met een lunch, borrel en eten. De spelvorm: carrousel (flights van zes). De clinic wordt geleid door Nigel Lancaster en Michael Yarnold, met John Woof als gastpro.
Op 10 december krijgen de pro’s een nieuwe ballenmachine, die het tot en met professional Andrew Young zou uithouden en pas in oktober 2004 zal worden vervangen door een nieuwe machine. In 2019 zal er weer een machine komen.
Genoeg wedstrijden?
Het bestuur vindt dat er in 1992 meer wedstrijden gespeeld moeten gaan worden, blijkt uit notulen van de vergaderingen:
“De Amsteldrecht Cup heeft een nieuwe naam nodig, de Oranjebitterwedstrijd wordt Haagsche Ooievaar of Orangebowl.”
Lien Jonker-Van Det, de voorzitter van de handicap- en regelcommissie, haalt in 1991 haar examen voor regio-referee. Zij schrijft de komende jaren in het clubblad vaak stukjes over de golfregels.
Er is nog jeugd (ongeveer twintig jeugdleden, tot 25 jaar) en er is dus een jeugdcommissie. De commissie roept ouders in het clubblad op om hun kinderen op te geven.
Een nieuw logo
Op 10 december 1991 houdt de vereniging de eerste ALV onder de naam Amsterdam Old Course. Die naam is in de vorige ledenvergadering, op 1 oktober, met algemene stemmen aangenomen. Op 10 december wordt het nieuwe logo getoond aan de leden. En op de tees staan intussen “fraaie sponsorborden”.
In 1991 wordt het water in de sloten gecontroleerd door de Landbouwhogeschool van Wageningen. Het water is niet verontreinigd en heeft een goede pH.
In de winter is er een trolleyverbod op de natte baan van AOC. Het bestuur vraagt in het clubblad om begrip en schrijft:
“Het aantal doktersverklaringen om dispensatie van deze regel te verkrijgen loopt werkelijk de pan uit.”
Echtpaar Van den Bosch
Aan het einde van het jaar beëindigt het echtpaar Van den Bosch na tien jaar de exploitatie van de horeca. Zij doen AGC én AOC sinds de opening van AOC in het najaar 1990, maar dat vindt Van den Bosch “organisatorisch een te zware opgaaf”, zo staat in het clubblad. Als afscheidscadeau krijgt het echtpaar een kristallen schaal met inscriptie. De nieuwe pachters zijn de heren Bert en Raymond de Korte. Zij dreven het restaurant “Les Frères”.
In dit jaar is er nog een koffieautomaat met muntinworp en een sigarettenautomaat in het clubhuis.
De club sluit het jaar 1991 af met “361 gewone leden, 34 werkdagleden, 21 jeugdleden, 8 buitenleden en 27 sociëteitsleden”. De greenfee-inkomsten in 1991 bedragen 70.447 gulden. In een taxatierapprt worden de twintig naamschilden voor de winnaars van wedstrijden geschat op 4.500 gulden. De ingelijste kaart van Amsterdam aan de muur van het clubhuis wordt geschat op 1.000 gulden, de houten lockerkasten in de herenkleedkamer worden op 6.000 gulden beraamd.
“De club moest draaien”
In een interview in 2010, afgenomen door Willem Kau, blikt erelid Lien Jonker terug op de eerste jaren van AOC:
“In 1990 toen de huisbaas negen holes confisqueerde (…) werd de club Repelsteeltje en splitste zich in tweeën. Of liever gezegd in een derde en tweederde. De meerderheid vertrok als AGC naar het nieuwe terrein in Spaarnwoude. De NGF was echter een groot voorstander van een club dicht bij Amsterdam en mijn man Jan kreeg het verzoek om daar maar eventjes voor te zorgen. Hij werd voorzitter van de Amsterdam Old Course en ging aan de slag. Een bijzonder drukke periode, maar wel leuk.
We hebben altijd gedacht dat we in de AGC-tijd op het Zwarte Laantje veel deden voor de club, maar het werd nu [vanaf 1990] pas echt menens. Samen met een aantal leden dat ook wilde overleven, zijn we aan de slag gegaan. Ik noem geen namen, want anders doe ik gegarandeerd iemand te kort. Kijk zelf maar in de ledenlijst. Leuk spelletje trouwens. Iedereen die weg dreigde te gaan moest behouden worden. Daar zijn we mee begonnen. Er kwamen wedstrijden en ook een instuif met een Q-kaart-mogelijkheid. De voorloper van de DAI. Ach weet je, het klinkt allemaal zo eenvoudig, maar voordat het allemaal zo ver is.
De club begon helemaal opnieuw. Met lessen, GVB theorie- en praktijkexamens, commissies en vooral aan die eeuwige dreiging van vertrek moest weerstand geboden worden. Als gekken hebben we gewerkt om leden te werven. Om het leuk te maken. De club moest draaien. En de club ging draaien.”
C.J. Tuijn Wisseltrofee
In de prijzenkast van AOC ligt de C.J. Tuijn Wisseltrofee met daarop de tekst:
“Van de ongeveer 60+ club – Ingesteld op zijn 90ste verjaardag als actief speler op 15 november 1991”
In 2019 vertelt een van de oudere leden over C.J. Tuijn:
“C.J. Tuijn – voor “ intimi “ Kees – was een markant AOC-lid. Hij was lid van de “woensdagheren” tegelijk met zijn zoon Jan die door zijn carrière bij Shell al jong lid kon worden. Senior was een wat knorrige man die graag mocht verhalen over zijn strijd tegen de Duitsers bij de Rotterdamse Maasbruggen. Hij heeft naderhand leiding gegeven aan de aanleg van de brandstofleiding van Rotterdam naar Schiphol en was door zijn technische kennis vaak gevraagd. Zoon Jan – een aardige man – kwam vanuit den Haag wekelijks per trein naar de AOC en kon door een poortje in het hek de baan betreden en zich aansluiten bij de groep. Aan het einde van de dag werd hij door zijn al even aardige vrouw opgehaald.”
Amsterdam Old Course Kroniek 