In 2007 bestaat het bestuur uit Cas Jansen (voorzitter), Bert Funke, Maarten de Gier, Jan-Kees Mons, Kristel Nijssen, Laura Spangenberg en Irene Vroom. John van Liefland is de professional. Het greenkeepingteam bestaat uit Jan Geert Dijkstra en Cees van der Vliet.

Het AOC-lidmaatschap is in 2007 665 euro. De cateringbijdrage is 150 euro per jaar en het eenmalige entreegeld is 925 euro en de participatie 958 euro. De greenfeetarieven in 2007: leden van A- en B-clubs 40 euro per dag, anderen 50 euro per dag.

9 holes qualifying

In 2007 gaat een nieuw EGA Handicap Systeem in. Er is voortaan één regelexamen in plaats van twee. Alle GVB’ers, mét of zonder Regelexamen 2, ontvangen in 2007 een NGF-pas met daarop vermeld Golfvaardigheidsbewijs. Er is geen extra toevoeging ‘Examen’ meer.

Vanaf nu krijgen alle GVB’ers die qualifying scores inleveren een Club Handicap. Als je met bijvoorbeeld handicap 45 een score van 36 Stablefordpunten inlevert, berekent de computer de Club Handicap (tussen 37.0 en 45,0). Er is voor deze doeleinden een Club Playing Handicap Tabel.

Spelers met handicap 11,5 tot en met 36,0 mogen nu qualifying scores over negen holes inleveren. (Voorheen telde alleen een ronde van 18 holes mee voor de handicap.) Voor wedstrijden wordt de CSA ingevoerd: Competition Stableford Adjustment. (De CSA zal enkele jaren later CBA gaan heten.) In het clubblad worden de vele regels uitgelegd:

“-Voor aanvang beslissen of u een 9-holes Qualifying ronde gaat spelen.
-Er is een course-rating (exact handicap/versus playing handicap) voor 9-holes en een voor 18 holes. Beide lijsten liggen/hangen  in de hal.
-Er zijn scorekaarten voor zowel 9-holes als voor 18-holes.
-Speelt u een 9-holes Qualifying kaart, dan tellen alleen de eerste 9-holes,
-Bij het spelen van 9-holes verdeelt u, de op de 9-holes course rating kaart, aangegeven slagen over de eerste 9-holes conform de stroke index van de 9-holes scorekaart.
-Er mag slechts één 9-holes Qualifying score per dag ingeleverd worden.
-De 9-holes mag GEEN onderdeel zijn van een 18-holes ronde.
-Bij een ronde over 9-holes worden de 18 stablefordpunten opgeteld ter verkijging van een Qualifying score over 18 holes.
-Met een Qualifying score over 9-holes kan een handicap niet verlaagd worden van handicapcategorie 3 naar 2.
-De bufferzones voor 9-holes zijn kleiner. Zie hiervoor de overzichten op de website en onder de glasplaat in de hal.
-De GVB-ers mogen voortaan als marker optreden (Liever niet voor een andere GVB-er.)
-GVB-ers dienen tenminste 3 Qualifying score (over 9 en/of 18 holes) in te leveren waarvan een score 36 of meer Stablefordpunten (bij 9-holes incl. de 18 gratis punten) dient te bedragen. Hierbij dient uitgegaan te worden van een handicap 36 (gespeeld op de home-course).
-GVB-ers dienen ook vooraf te bepalen of ze een 9-holes of een 18-holes Qualifying kaart gaan spelen. Deze kaart ook inschrijven en voorzien van een sticker.”

Jan Geert in Greenkeeper

Hoofdgreenkeeper Jan Geert Dijkstra komt dit jaar aan het woord in een rubriek in het vakblad Greenkeeper.

Het artikel van Chantal Holweg begint met een samenvatting van de geschiedenis van de baan:

“De Amsterdam Old Course bestaat al vanaf 1934 en is ontworpen door het bureau van Harry Colt. De baan was eerst een 18-holes golfbaan. In 1990 moesten echter negen holes worden opgegeven voor het treinen metrostation Duivendrecht. Daarna werd de Utrechtboog door en over de 9-holes baan gebouwd. De club besloot de baan te renoveren en sinds 2007 beschikt Amsterdam Old Course weer over de A-status. Niet alleen is de baan verfraaid met nieuwe holes en zijn bestaande holes verbeterd onder leiding van architect Frank Pont, ook de drivingrange is vernieuwd. Er is een nieuwe caddieshack en tassenloods gebouwd, de parkeerplaats is vernieuwd en het clubhuis uit 1934 is gerenoveerd. Maar de toekomst is onzeker. De baan ligt namelijk op grond van de NS. In ieder geval mag de baan er tot 2012 blijven.”

Verderop in het artikel beantwoord Jan Geert een aantal vragen:

Wat is Amsterdam Old Course voor een club?
“Het is geen commerciële baan. We zijn meer een privé-club en hebben ongeveer 500 leden. Hoewel greenfeespelers trouwens altijd welkom zijn. De baan is niet druk bespeeld. Amsterdam Old Course is een gemoedelijke club zonder starttijden. De leden hebben ook geduld als wij bezig zijn met werkzaamheden op de greens. Op andere banen is het vaak harder, maar wij hebben goed contact met de spelers.”

Op wat voor grond is de baan aangelegd?
“De baan is aangelegd op veengrond. Het gedeelte waar de baan op ligt is een laagliggende polder, we liggen 1,40 meter onder NAP. Het is veel natter dan op andere banen dus je hebt meer kans om vast komen te zitten met machines. We moeten dus veel improviseren. We hebben vijf oude greens en vier nieuwe. De nieuwe greens hebben tempex onder de grond zodat de greens niet doorzakken in het veen. We hebben op het moment achterstallig onderhoud waardoor het water niet door het vilt loopt. In de zomermaanden daarentegen is de veengrond weer een voordeel. Maar we kunnen de werkzaamheden in het voorjaar dus moeilijk plannen.”

Heb je een adviseur?
“Ja, we hebben een adviseur van Pro­grass en Lambert Veenstra adviseert de baancommissie. De adviseur van Prograss komt zeven keer per jaar langs om te kijken hoe alles er bij ligt en om advies te geven. Bij hem bestellen we ook onze kunstmest en graszaad.”

Hoeveel greenkeepers zijn er op de Old Course?
“Kees en ik werken hier met z’n tweeën. Het is zo te behappen, maar voor verbeteringen aan de baan zou er eigenlijk een derde greenkeeper bij moeten.”

De club is in 2007 nog niet officieel Committed to Green (de voorloper van het GEO-certificaat dat AOC later verkrijgt).

Zijn jullie Committed to Green?
“Nee. Dat zou de club wel willen, maar dat kost extra mankracht, tijd en budget. En dat is er niet, mede vanwege de ongewisse toekomst en Committed to Green is een langdurig traject. We proberen wel zo milieuvriendelijk mogelijk te werken. We hebben bijvoorbeeld bosdeskundige Ronald Buiting hier gehad voor advies en we letten op de vogels. We hebben hier een apart stukje groen in een stadsgebied en dus komen er ook veel vogels. Het is hier een oase van groen in Amsterdam.”

Het hele artikel is hier te lezen.

Secretaressedag

Op Amsterdam Old Course wordt in deze jaren elke zomer de Top-Jobs Ladies Golfdag gehouden, een golfdag voor directiesecretaresses en ‘PA’s’ uit de top van het Nederlands bedrijfsleven. Golf Weekly doet verslag van deze dag in 2007:

“‘TopJobs zorgt ervoor dat een eredivisie van doorgewinterde, ervaren directiesecretaresses en personal assistants op de juiste plaats terechtkomt’, zei Top-Jobs-CEO Christine Dunsmore in haar welkomstwoord. ‘Waar andere veelal selecteren via internet, doen wij het nog steeds met gedegen onderzoek en een zeer persoonsgerichte aanpak. Ik streef in alles een hoge graad van perfectie na en hou niet van “mediocre”!’

Voor de beginners onder de secretaresses en PA’s waren er clinics, verzorgd door pro John van Liefl and van AOC en drie collega’s. De golfende secretaresses en PA’s streden om de TopJobs trofee.“

Clubblad

In 2007 is er nog steeds een clubblad. “We willen proberen drie keer per jaar een volwaardige aanvulling te zijn op de website”, schrijft de redactie onder leiding van Willem Kau in het voorjaarsnummer. Er wordt een voorjaars- en een najaarsnummer uitgebracht en een “Extra editie Loenen”.

In de voorjaarseditie wordt uitgebreid stilgestaan bij de opening van “de nieuwe baan” (in augustus 2006). Baancommissievoorzitter Maarten de Gier bedankt onder anderen Frank van Nieuwburg en Rob Kruisman voor hun hulp, maar spreekt ook zijn dank uit aan de NS en Grondbank Nederland.

Loenen

Een zoektocht naar een locatie voor een nieuwe baan in Osdorp is op niets uitgelopen maar er is wel een locatie in Loenen gevonden. “Niet eerder was er voor de toekomst van AOC zo’n duidelijk perspectief als nu”, schrijft Cas Jansen, de voorzitter van AOC en van de Commissie Toekomst AOC, in een extra editie van het clubblad:

“Alle lichten staan op groen. De AOC kan als besloten club gaan spelen op de nieuw aan te leggen baan in Loenen.”

Een bestemmingsplan is goedgekeurd, het ontwerp van de baan van architect Alan Rijks is klaar en de aannemer staat klaar, vertelt Jansen. Hij nodigt alle leden uit voor een informatie-avond op 7 mei 2007.

Het gaat om een ander terrein in Loenen dan “een aantal jaren geleden”, toen ook in Loenen naar een locatie voor een nieuwe baan is gekeken. De locatie voor de 9-holes baan is ten noorden van Loenen, aan de oostelijke zijde van het Amsterdam-Rijnkanaal. Het betreft weilanden die bestaan uit een kleilaag en daaronder een veenlaag.

In juni meldt De Gooi en Eemlander:

Amsterdam Old Course richt nieuwe golfclub in Loenen op

Binnen twee weken wordt gestart met de aanleg van de nieuwe golfbaan in Loenen. Naar verwachting kan er in de tweede heflt van volgend jaar worden gespeeld. Maar als het weer tegenzit wordt dat voorjaar 2009, zegt Harry Streng van het gelijknamige bedrijf in agrarisch onroerend goed in Woerden. Streng is een van de drie initiatiefnemers.

Inmiddels is bekend dat de exploitatie in handen komt van de Amsterdam Old Course, die in Loenen een nieuwe vereniging gaat oprichten (Old Course Loenen, oftewel OCL). In eerste instantie werd een zogenoemde ‘pay and playbaan’ à la Naarderbos niet uitgesloten, maar dat concept is inmiddels van de baan. Volgens voorzitter Caspar Jansen van Amsterdam Old Course wordt de OCL een besloten vereniging – waar overigens wel greenfees worden verkocht. ,,We gaan werken met participaties, van respectievelijk acht, tien en twaalf mille – afhankelijk van hoe snel mensen intekenen.” In totaal worden er vijfhonderd aandelen uitgegeven. Hiermee wordt nog voor de zomer gestart. Verder zal binnen twee weken een website in de lucht zijn waarop meer informatie over de nieuwe club wordt gegeven.

De baan met negen holes (36 par, met een driving range en een clubhuis) wordt op 27 hectare aan de noordwestzijde van de dorpskern van Loenen aangelegd. ,,De baan sluit goed aan op de toekomstige rondweg van Loenen, het wordt een mooi afgerond gebied”, zegt Streng. Het ontwerp van de baan is afkomstig van golfarchitect Alan Rijks in Naarden, terwijl Jan Haarman van de Hamer van architectenbureau Partitio de landschapsarchitectuur voor zijn rekening heeft genomen. ,,Het wordt een echte polderbaan. Er is duidelijk rekening gehouden met de kwaliteit van de streek en het agrarische landschap”, zegt Streng. ,,Ook de zichtlijnen worden in stand gehouden.” Zowel de beginnende als de gevorderde golfer kan volgens hem straks goed uit de voeten op deze ,,uitdagende” baan. Streng en Jansen zeggen beiden dat er veel belangstelling is om in Loenen te golfen. ,,Zowel uit de directe omgeving als verder weg”, zegt Streng. Jansen: ,,In de omgeving van Loenen is nu geen golfbaan.”

De participatie voor “de eerste Loenen-instappers” onder AOC-leden bedraagt 8.000 euro. Latere instappers betalen 10.000 euro en nieuwe leden betalen 12.000 euro. Omdat Cas Jansen een alternatief heeft gevonden voor de leden van AOC en omdat hij voorzitter wordt van de club in Loenen en belangenverstrengeling wil voorkomen, legt hij in de najaarsvergadering van 2007 zijn functie als AOC-voorzitter neer. In het najaar schrijft de voorzitter het volgende in het clubblad:

“Het seizoen loopt naar het einde en bracht na de onrustige jaren weer enige rust.
Alle bouwactiviteiten werden beëindigd, en behoudens enige schoonheidsfouten voldeed de nieuwbouw aan onze verwachtingen. De driving range kon weer worden bespeeld en er konden weer normaal lessen worden genomen.
Het paviljoen kwam gereed maar wordt nog te weinig benut als vergaderruimte voor leden en sponsors.
Het ledenaantal nam toe zoals we dat in de ledenvergadering afspraken hetgeen naast de verhoging van de contributie financieel enige armslag geeft. Er waren echter ook dit jaar weer tegenvallers, waaronder het moeten vernieuwen van de vijzelpomp, waarvan de lagers het begaven.
Maar al bij al kan gesproken worden van een redelijk normaal jaar waarin we ondanks de soms abominabele weersomstandigheden genoten van de baan en elkaars gezelschap.
De toekomst van AOC is even gewis als ongewis. De zekerheid bestaat dat we tot eind 2011 op de huidige locatie kunnen blijven spelen; de onzekerheid geldt de periode daarna.
Voor degenen die met die onzekerheid moeilijk uit de voeten kunnen heeft het bestuur een alternatief aangedragen en kan men tegen gereduceerd tarief lid worden van de nieuw opgerichte vereniging Old Course Loenen, waarbij de mogelijkheid blijft bestaan om ook lid te blijven van AOC.
Het genoemde alternatief is voor mij als voorzitter aanleiding om in de najaarsvergadering mijn functie bij AOC neer te leggen, omdat de keuze, mij in die functie in te gaan zetten voor de nieuwe vereniging, mogelijk belangenverstrengeling met zich mee kan brengen.
Het afscheid als bestuurder is voor mij moeilijk en ik zal ook zeker lid blijven van de vereniging waar ik vanaf ongeveer 1970 met een tussenpoos van 15 jaar lid ben geweest.
Als bestuur zullen wij zorgdragen voor een opvolger aan wie wij de vereniging met veel vertrouwen kunnen toevertrouwen.
Naast mij zullen nog een of twee leden terugtreden uit het bestuur, maar tot de najaarsvergadering zullen wij, zoals u dat van ons gewend bent en mag verwachten AOC maximale aandacht geven.“

Eind 2007 begint de aanleg van de baan in Loenen. AOC hoeft nog niet weg want het contract met de NS loopt dan nog tot en met 2011.

Einde van het vijzelgemaal

Ongeveer in 2007 wordt de olietank bij het clubhuis verwijderd. En in 2007 begeeft het oude vijzelgemaal het definitief. Het gemaal pompte de sloten in de polder van AOC leeg. De lagers zijn helemaal versleten en het gemaal repareren is duurder dan de aanschaf van een nieuwe dompelpomp. Er zijn geen papieren van het krachtige gemaal dat een terrein voor 18 holes aankon, maar het stamt vermoedelijk uit 1960. Het staat nog steeds op dezelfde plek, achter hole 1, en is nu een “industrieel monument” in de baan.

Uit de voorstellen tot investeringen van de baancommissie in 1983 blijkt dat het vijzelgemaal in elk geval al in 1983 z’n werk op de baan deed. Op een oud briefje in het archief staan enkele gegevens: “Electromotor: 7,5 pk, 1500 toeren, 16 ampere, 380 V; vijzel: ongeveer 50 toeren p/minuut.”

AOC koopt een nieuwe pomp om het water uit de sloten af te voeren: een vaste dompelpomp die in de sloot hangt. Voordat het zover is hangt er een aantal tijdelijke dompelpompen.

Opnieuw de A-status

Eind oktober 2007 krijgt AOC na enkele jaren dispensatie weer officieel de NGF A-status. De A-status betreft de hele club (van baan tot clubhuis tot commissies), maar de verslechterde conditie van de baan, mede als gevolg van de bouw van de Utrechtboog en de onzekere toekomst van de club, was de reden waarom AOC enkele jaren “statusloos” is geweest (dispensatie voor de A-status kreeg).

Een doorzichtig competitiebeleid

AOC komt in 2007 met vier herenteams en twee damesteams uit in de NGF Competitie en met één damesseniorenteam en twee herenseniorenteams. De selectie van de competitieteams wordt in dit jaar nog serieuzer aangepakt dan een jaar eerder. De wedstrijdkalender van 2006 telde een achttal wedstrijden; de scores van spelers in deze wedstrijden telden mee bij de indeling van de competitieteams voor 2007 (heren 1 en 2 en dames 1 en 2). “Er was behoefte aan een doorzichtig beleid”, zo wordt in het clubblad gemeld. Voor de selectie van de 2007-teams wordt in het voorjaar van 2007 ook een kwalificatiewedstrijd gespeeld op Spa (Royal Golf Club des Fagnes).

Floris Berkhout, Bart Borggreve, Minck Vos, Otto van Donk, Jeroen Hüpscher (captain), Hans Lemm en Robert Jan van der Weiden kwalificeren zich in 2007 voor Heren 1. Heren 2 wordt gevormd door Bas van Stekelenburg, Maarten Hendriks, Fabrice Delhaise, Chris Veldkamp, Eelco Kleffens (captain), Maarten de Gier en Boetie van Geen.

Dames 1 bestaat uit Femke Kooistra, Fransje Bijnen, Ilse Smit, Erika Keglovich (captain), Maaike Hilbrand, Cathelijne Verhees, Marry Berkhout en Eveline Krul. Dames senioren 1 bestaat uit Trude Kuperus (captain), Jeanne Nebig, Anka Raaijen, Karin Tanamal, Alexandra Gerwig, Els Noordervliet en Johanna Rijntjes (reserve).

De Kannibaal

Dit jaar worden maar liefst vier AOC-teams kampioen: Dames 1 (in 2006 ook al kampioen), Heren 1, Heren 2 en Dames Senioren 2.

Dames 1 promoveert naar de eerste klasse en Heren 1 naar de tweede klasse. Het gaat om een automatische promotie, want door een verandering van de NGF Competitie hoeven de meeste teams geen promotiewedstrijd te spelen. Floris Berkhout van Heren 1 verslaat dit jaar een van zijn tegenstanders op de tiende hole en krijgt als bijnaam “De Kannibaal”. Ook heren 2 promoveert naar een hogere klasse.

Kampioenen

Floris Berkhout en Femke Kooistra winnen in 2007 de matchplay- én de strokeplay- clubkampioenschappen. Coosje Mouthaan en Fabrice Delhaise zijn de runners-up in matchplay.

Fransje Bijnen en Chris Veldkamp winnen in 2007 het clubkampioenschap mixed foursomes matchplay.

In 2007 houdt AOC voor het eerst ook een clubkampioenschap matchplay voor senioren. De eerste winnaars zijn Ilse Smit en John Brodie.

De Golfweek van 2007 onder de naam “Ho Lin Wan” (Hole-in-one) verregent. Er kan door enorme regenval nauwelijks gespeeld worden tijdens de feestweek. Maaike Hilbrand wint dit jaar de Jaarbeker.

Afscheid van La Bloem

De DAI telt in 2007 648 deelnemers. Ria Bloem, DAI-commissielid vanaf het eerste uur (‘Lady DAI’), neemt afscheid en krijgt als dank een broche van markasiet. Vlasta Kupsch en Ria Bloem (“La Bloem”) worden dit jaar beiden door het bestuur geëerd voor hun jarenlange inzet voor de club.

Er komt een “Coupe Kupsch”, een beker die zal worden gebruikt voor de Dames Foursomes, en een “Bloem Vaas”, een beker voor het beste overall resultaat bij de DAI.

Marieke van Butthingha Wichers neemt dit jaar afscheid als wedstrijdcommissie-voorzitter en wordt vervangen door Irene Vroom. Nieuw in 2007 zijn de Vrijdagmiddagwedstrijden.

Caddies

In 2007 verschijnt in Oud-Duivendrechtse Saecken (het blad van de Stichting Oud-Duivendrecht “Van, voor en door Duivendrechters”) een verhaal over de caddies op de baan in Duivendrecht.

De golflinks betekende veel voor de jongens uit Duivendrecht. Het was vlakbij, even het spoor over en, heel belangrijk, er was werk te vinden. Kees van Vliet en Joop van Meerveld (hij kreeg de bijnaam “Drol” en waarom? Weten we niet; zijn broer Jaap heette “Keutel” reden onbekend. Jaap woont nu in Calgary) hebben er gewerkt, maar ook Cor Clement, Wim Marijnissen, Dirk Brugmans (later geëmigreerd naar Nieuw-Zeeland), Geert Plas en Tonnie Redegeld. Ze waren de ballenjongens of sjieker: de caddies. De te ver weggeschoten balletjes moesten teruggebracht worden en soms lagen die aan de andere kant van de spoorlijn.

Joop van Meerveld is nog altijd actief op de golflinks, nu in de buurt van het AMC [Golfbaan De Hoge Dijk]. Het was een wereld vol glamour voor hun. Bekende Nederlanders, waaronder als dè bekendste Prins Bernhard, maar ook dokter Hans van Swol, die voor de poliopatiëntjes opkwam en rugbywedstrijden versloeg voor de radio.

Allemaal kwamen ze golfen en al die, in de ogen van de jongens, sjieke mensen gingen amicaal en gezellig met hun om. Vooral als er gewonnen was, betekende dat extra fooi en feest in het clubhuis, de mooie villa, die er nog staat. Baantjer wijdde er zelfs een op zijn eigen onnavolgbare wijze een detectiveverhaal aan. Hij kent via zijn vrouw, Marry van der Vaart, Duivendrecht goed.

Als er feest was, wisten de caddy’s het keukenraampje van het clubhuis te vinden waar de kok Wiese, een ex-banketbakker, overheerlijke taartjes maakte en dichtbij het venster op stellingen klaarzette. De caddies hengelden net zo lang tot ze van de taartjes konden proeven. Wim Braam, bijgenaamd “De Witte” beaamde dit.

Ze hadden hun eigen caddiehuis op het terrein van de golflinks: een oude tram. Dat was er nog zo eentje met een hokje en een hekje. Vaak was er het een gezellige boel. Dan moest Hans van Wel uit de Kloosterstraat “Hurry Goodnight” zingen en als hij dat niet goed genoeg deed, werd hij achter het hekje in een hokje opgesloten. Als Hans niet wilde zingen, moest hij “Mekka’s” (een soort Marsen) om te eten en “Joy” ( sinaasappelprik) om te drinken halen.

Dokter van Swol maakte op een keer een opmerking, dat Joop van Meerveld niet op klompen moest lopen. Dat was niet goed voor zijn voeten volgens hem. Joop antwoordde dat hij juist mooie voeten heeft.

De vader van Joop had achter hun huis in de Tamarindestraat het paard om de schillenkar te trekken, maar ook koeien, geiten, konijnen en zelfs een varken. Dat varken werd zo schoon gehouden dat nooit iemand van de buren iets geroken had. Vader was een schillenboer, eigenlijk een beroep wat tegenwoordig zeer gewaardeerd zou zijn omdat het milieu ermee gediend is. De schillen werden opgehaald en gescheiden. Hij kreeg een dubbeltje voor 50 kilo. Maar ja, Joop verdiende meer dan zijn vader, want 18 holes lopen met de spelers mee leverde wel 6 gulden op.

De balletjes moesten soms uit de sloot gevist worden en vader Geerdink had een speciale brede ballenhark geconstrueerd om overal vandaan de balletjes terug te krijgen.

De caddies wisten precies wie royaal was met fooi en de balletjes van die persoon werden snel gevonden. In caddietaal heette het: “hoe kleiner de bal, hoe groter de kwal”. Was iemand niet goedgeefs, dan trapten ze de balletjes diep in de modder en konden ze die nooit meer terugvinden. ’s Avonds werden de balletjes opgehaald en voor een kwartje aan “Rooie” Wim van Dijk uit de Meidoornstraat verkocht. Hij was een soort chef op de golflinks.

Ben Geerdink reed de caddies in zijn autootje naar de plek waar uit gespeeld werd. Dat was dan een heerlijk dagje-uit en spannend ook nog als het om het landelijk kampioenschap ging. Er waren ook caddiewedstrijden van de jongens onderling en Geert Plas werd wel vijf keer kampioen.

Op de plek van het vroegere café Spruyt was het atelier van Helmonds gevestigd. Volgens Ien Geerdink-Tuinman, die ernaast woonde, werden er plastic tassen en zo genaaid. De caddy’s maakten er een wedstrijd van om gevonden balletjes daar naar binnen te schieten.Dat ging zo. Met een man of tien, balletje in de hand, hard lopen vanaf de golflinks, achter de spoortocht omhoog, plusminus 200 meter en… schieten. Er ging geheid een ruit aan diggelen en na niet al te lange tijd stond de politie voor hun neus. Niemand wist van iets, laat staan dat iemand dat had gedaan.

Lees verder > 2008.